شنبه , ۳ آذر ۱۴۰۳
ایران ای سرای امید بر بامت سپیده دمیدبنگر کزین ره پر خون خورشیدی خجسته رسیداگر چه دلها پر خون است شکوه شادی افزون استسپیده ما گلگون است که دست دشمن در خون استای ایران! غمت مرسادجاویدان شکوه تو بادراه ما، راه حق، راه بهروزیستاتحاد اتحاد رمز پیروزیستصلح و آزادی جاودانه در همه جهان، خوش باشیادگار خون عاشقان! ای بهار تازه جاودان در این چمن شکفته باش...
تمامی الفاظ جهان را دراختیار داشتیم ،و آن نگفتیمکه به کار آید چرا که تنها یک سخن یک سخن در میانه نبود آزادی ما نگفتیم ! تو تصویرش کن…............
برخیز که غیر از تو مرا دادرسی نیست گویی همه‌خوابند، کسی‌را به‌کسی نیستآزادی و پرواز از آن خاک به این خاک جز رنج سفر از قفسی تا قفسی نیست......
