شنبه , ۳ آذر ۱۴۰۳
وقت است که بوی بهشت در زمین جاری شود و تو، بانوی عرش، پابه زمین بگذاری و نظری بر عالمی بیندازی و نور خود را بر این عالم بتابانی.وقت است که حرفهای ناگفته با مادرت را بی هیچ واسطه ی بگویی و خاکروبه ها را از صورت پدر پاک کنی. وقت است بانوی باشکوه بهشت، بی هیچ استقبال و شکوهی، به زمین خاکی بیاید و خدا از این روی، فرشته ها و زنان بهشتی را بفرستد تا به جای مرد غفلت زده، به تو خوشآمد بگویند، آنها که در بهشت بدرقه ات کردند و خدا میخواست که تو...
