شنبه , ۳ آذر ۱۴۰۳
ای یاس پرپر من علی اکبر منشِبه پیمبر من علی اکبر مناز داغت ای علی جان گریان دو چشمِ لیلااز لطفِ تیغ و نیزه گشتی تو اربا اربا...
ای طفل شیرخواره لای لای علی اصغرحلق تو پاره پاره لای لای علی اصغربر حالَت ای ستاره گِریَد دو چشم مهتابتیر سه شعبه آمد آخر شدی تو سیراب...
کوفه میا حسین جان کوفه وفا نداردکوفی بی مروت شرم و حیا ندارد...
با خنجر میون گودال گل لاله رو ز شاخه می بُریدَن زینب از بالای تَل دید که تن حسینش و به خون کشیدنآه ، پاره پیکر حسینم جانِ خواهر حسینمشاه بی سر حسینمآه ، بارِ دین را تو بردی تشنه لب جان سپردیاز عدو نیزه خوردیمظلوم حسین جان...
گره خورده بر عشق پاکت دلم شد/غم تو سرشته به آب و گلم شداگر من شدم سینه زن شک ندارم/دعای تو و مادرت شاملم شدحسین یا حسین یا حسین یبن زهرا......
به راه دین از تن و از سر گذشتی/ز قاسم و عباس و اکبر گذشتیاگر چه در خون بودی آخرین ساعات/به زیر تیغ و نیزه کردی مناجاتمُجیب المضطر/چو لاله پرپر/شهید بی سر/غریب مادرحسین ِ مظلوم.....
ای که صفای هر دلی می جوشه از عطای توبهشت قلب عاشقاس،زمین کربلایی توآه/چه کربلایی/چه لاله هایی/هنوز دارن اون/خاکا نواییهمینجا بود که بر حسین/جنایت و جفا شدسر عزیز فاطمه/بریده از قفا شدآه...سَروَر ِ بی سر......
ساربانا مهلتی تا تابر سر نعش حسینراز دل گویم ببارم خون دل از هردو عیندر عزایش عالمی را پکنم از شور و شینمن برادر در میان خاک و خون گم کرده اممهلتی تا جستجویی اندرین صحرا کنمدر میان قتلگه من کشته ام پیدا کنمبر سرنعش برادر دیده را دریا کنمخاک بر فرقم که نور دیدگاه گم کرده ام...
شمیم عاطفه در کوچه ها رها شده استدوباره هر شب من رنگ کربلا شده استوزیده در همه جا عطر سیب حضرت عشققسم به ساحت گریه قسم به ساحت عشقدوباره شوق حرم تا خدا دلم را بردبه عرش روشن کرب و بلا دلم را برددوباره ماه محرم، رسیده ماه عزاغروب غربت جانکاه سیدالشهداصدا صدای قدیمی طبل و زنجیر استفضا فضای صمیمی ولی چه دلگیر است...
دلم دریاچه‌ی غم شد دوبارهقد آیینه‌ها خم شد دوبارهصدای سنج و دمام اومد از دوربخون ای دل محرم شد دوباره...
کوچه کوچه دلم پر از غوغاستهر طرف خیمه عزا برپاستماه خون و خروش و ماتم شدماه خون خدا محرم شد...
غبار ماتم تو آبرو بمن بخشید به عالمی ندهم این غبار ماتم را زمان به یاد عزایت محرم است حسین اگر چه شور دگر داده ای محرّم را...
