دانم ای ناله در آن دل ز چه تأثیر نکردی
رخنه در سنگ محالست تو تقصیر نکردی...
کاش دردی که مرا هست طبیبان را بود
تا بدانی که چه درمانده دراین درمانند...
اینکه هر سو می کشم با خود نپنداری تن است
گور گردان است و در او آرزو های من است...
گرچه دور از منی ای از همه نزدیک ترین
عشق این است که با خاطره ها یاد همیم...
