یکشنبه , ۴ آذر ۱۴۰۳
من رعد آسا فریاد می زنمدوستت دارم......
از تیغِ بی ملاحظه ی آهِ ما بترس......
کهربایی که تو باشی چه غم از زردیِ روی... خویی...
معتاد توأم در نفسم دودترینی ......
دلبرت هر قدر زیباتر، غمت هم بیشتر!!!......
گل همیشه بهار است داغ ِسینه ی ما ... آملی...
صد تیر بلا سینهٔ ما را به کمین است... ...
پا کشیدن مشکل است از خاک دامنگیرِ عشق......
جز تو در دل و جان هوای دیگری نیست...
چنانیم بی تو ؛ که ماهی به خاک......
تا تو در یاد منی عالم مرا از یاد رفت... لاهیجی...
نداری تابِ آن آشوب و غوغایی که من دارم......
من نه حریف رفتنم از در تو به هر دری......
که هر کس می بَرد نام ِتو من بیدار می گردم......
پُر گشت دل از راز نهانی که مرا هست......
مائیم و تو ای جانکه جِگر گوشه مایی... ️...
بدارم وفای تو تا زنده ام......
بر من منگر تاب نگاه تو ندارم... ...
ما به یک دیده زِ صدجا نگرانیم تو را......
همی جویم تورا هر جا ،کجایی؟...
تَنِ من قایق لنگر زده در طوفان است ......
سود بازار محبت همه آه سرد است......
عمر، آن بهتر که در پای نگار آخر شود... کشمیری...
کسادی را به خود خوش کن، به قیمت چون گران باشی... کاشانی...
من نه آنم که به جور از تو بنالم..!...
یادش بخیر گرچه دلم نیست شاد از او......
چون تو را از دلِ من نیست خبرهیچ مگوی......
با سنگدلان یار مشو ، می شکنندت ......
زندگی، بی تو پُر از غم شدنش حتمی بود... صباغ نو...
یاد او می دمدم جان به رگ و پوست هنوز......
چشمتبه چشم ما و دلتپیش دیگریست ......
شِکوه در مشرب ما سوخته جانان کفر است ......
تو از آن دگریرو که مرا یاد تو بس......
طومار صبر من به نهایت رسیده است......
جانا دلم ببردی در قعرِ جان نشستی..️...
فراق از عمر من می کاهدای نامهربان ! رحمی...
کام جان تلخ شد از صبر که کردم بی دوست......
جانم توئی چگونه توانم از آن گذشت؟ ...
چای می نوشم ولی از اشک، فنجان پر شده ست.......
از من شکسته دل تر اگر هست هم، منم!...
I breathe my love full of love...️من پر از عشق توام مرا نفس بکش .....
تو همان تافته ای که از همه جدا بافتمت .....
عاقبت عشق به یک خاطره می پیوندد......
تکیه بر وصلِ تو کردم، گوشمالم داد هجر......
نیست......
گر تو هم از عشق پیغام آوری ، پیغمبری حیدری نیا...
از برم رفتست و با او گرم گفتارم هنوز......
من کنارِ تو تماشایی شدم......
در دلم آهسته می گرید کسی......
حالم از شرحِ غمت ، افسانه ایست......
