چهارشنبه , ۱۴ آذر ۱۴۰۳
تا که بودیم؛ نبودیم کسیکشت مارا غم بی هم نفسیتا که خفتیم همه بیدار شدندتا که مردیم همگی یار شدندقدر آن شیشه بدانید که هستنه در آن موقع که افتاد و شکست!...
