متن
menu
صفحه نخست
متن زیبا
بیو
پیامک
درباره
پشتیبانی
متن
زیبا متن : مرجع متن های زیبا
به تو می اندیشم
ای سراپا همه خوبی
تک و تنها به تو می اندیشم
من به هر حال که باشم به تو می اندیشم
تو بدان این را
تو بیا با من تنها تو بمان...
لبم هوای لبت را
دلم هوای دلت
عجب هوای عزیزی
میان فکر من است
و
مانده ام که
بگویم : ؟؟؟؟
تنم هوای تنت...
بعضی دوستت دارم ها
فقط لب مرا می خواهد
و گوش تو را
که بی فاصله بگویم
دوستت دارم
...
مرا در آغوش بگیر
تا جنازه ام روی دستت بماند...
قول دادم که در اندیشه ی خود حبس شوم
دل به بالا و بلندای خیالی ندهم...
کنار مشتی خاک
در دور دست خودم،تنها نشسته ام...
چرا رفتی چرا من بی قرارم
به سر سودای آغوش تو دارم
ا...
پیش تو جامه در برم نعره زند که بر درم
آمدمت که بنگرم گریه نمی دهد امان...
گویند که چرا دل بدیشان دادی
ولله که من ندادم ایشان بردند...
بس که لبریزم از تو می خواهم
تن بکوبم ز موج دریاها
بس که لبریزم از تو می خواهم
چون غباری ز خود فرو ریزم
...
میل من از جمله ی خوبان عالم سوی توست...
شب ها نیستی ولی
نگران من نباش !
شیشه_عطرت_را_بو_میکشم
و_خیالت_را_در_آغوش_...
اینگونه_شب_من_آغاز_می_شود
و_تا_خود_صبح_بودنت_را_خواب_میبینم...
تو در کنار خودت نیستی نمی دانی
که در کنار تو بودن چه عالمی دارد...
خواب بد دیده ام ای کاش خدا خیر کند
خواب دیدم که تو رفتی، بدنم جان دارد...
آنکه
بر لوح دلم
نقش ابد بست تویی...
در نگاهم تو فقط
منظره ی دلخواهی...
مطمئنم گفته بودی با توام تا روز مرگ
من فقط شک میکنم گاهی مبادا مرده ام...
زلف چون دوش رها تا به سر دوش مکن
ای مه امروز پریشان تر از دوش مکن...
راستی آرزو کنمت
برآورده شدن را بلدی؟...
نشسته باز خیالت کنار من اما
دلم برای خودت تنگ می شود
چه کنم ؟...
من اهل دوست داشتنم
تو اهل کجایی ؟...
چون یاد تو می آرم خود هیچ نمی مانم...
شانه گهواره بکن
بلکه کمی
خواب روم...
تو را در دلبری دستی تمام است
تمام است و تمام است و تمام است
بجز با روی خوبت عشق بازی
حرام است و حرام است و حرام است...
تن اگر پیر شود
دل اگر از تو و از عشق تو دلگیر شود
لحظه ای من ز تمنای تو غافل نشوم
دل ز مهرت نکنم
جز در عشق و وصالت در دیگر نزنم...
دوستت دارم را
اگر یک گوشه دنیا بگذارند
من آن گوشه را فقط با تو میخواهم...
تو اگر باز کنی پنجره را
من نشان خواهم داد
به تو زیبایی را
بگذر از زیور و آراستگی
من تو را با خود تا خانه خود خواهم برد...
تو میخندی
و تمام قندهای عالم در دل من
آب می شوند
لبخند شیرینت پایان روزگار تلخ
من است...
باور ما نمی شود
در سر ما نمی رود
از گذر سینه ی ما
یار دگر گذر کند
شکوه بسی شنیده ام
از دل درد کشیده ام
کور شوم جز تو اگر
زمزمه یی دگر کند...
چشمان تو شراب است
و من مست آن چشمانت...
کس نگذشت در دلم تا تو به خاطر منی
یک نفس از درون من خیمه به در نمیزنی...
یادت اگر چه خاموش
کِی می شود فراموش ؟
نامت کتیبه ای شد بر سنگ روزگارم...
تو را من چشم در راهم شباهنگام
گرم یاد آوری یا نه
من از یادت نمی کاهم
تو را من چشم در راهم...
در ببندید و بگویید که من
جز او از همه کس بگسستم
کس اگر گفت چرا ؟
باکم نیست
فاش گویید که عاشق هستم...
ﻧﺎزﯾﺴﺖ ﺗﻮ را در ﺳﺮ !
ﮐﻤﺘﺮ ﻧﮑﻨﯽ ..
داﻧﻢ
دردیﺳﺖ ﻣﺮا در دل
ﺑﺎورﻧﮑﻨﯽ
داﻧﻢ...
کی می شود
روشن به رویت ، چشم من ، کی ؟...
چرا پنهان کنم ؟
عشق است
در این آشفته اندوه نگاهم
تو را می خواهم
که می سوزی نهان از دیرگاهم...
در فراسوی مرزهای تنت تو را دوست دارم
در فراسوی مرزهای تنم تو را دوست دارم
در فراسوی عشق تو را دوست دارم
و در فراسوی پیکرهایمان...
آﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﺭﻫﺎ
ﺑﺎ ﺍﺑﺮﻫﺎﯾﯽ ﺗﯿﺮﻩﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ
ﺩﯾﺪﻩ اﻡ ،
ﺍﻣﺎ ﺑﮕﻮ ﺍﯼ ﺑﺮﮒ،
ﺩﺭ ﺍﻓﻖ ﺍﯾﻦ ﺷﺒﮕﯿﺮﺍﻥ
ﮐﺎﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ
ﺩﻟﮕﯿﺮ ﻭ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺳﺖ
ﭘﺎﺭﻩ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﮐﺪﺍﻣﯿﻦ ﯾﺎﺭ ﺯﻧﺪﺍنیست؟...
زودتر از من بمیر
تنها کمی زودتر
تا تو آنی نباشی که مجبور است
راه خانه را تنها بازگردد......
تو کجایی ؟
در گستره ی بی مرز این جهان
تو کجایی ؟
من در دوردست ترین جای جهان ایستاده ام
کنار تو
من ایستاده ام برای تو
تو کجایی ؟...
گاهی میان مردم
در ازدحام شهر
غیر از تو
هر چه هست فراموش می کنم...
تو فقط
چشمهایت را ببند و
لبهایت را غنچه کن
من چنان دلبرانه میبوسمت
که نظم تمام شعرهای
عاشقانه دنیا به هم بریزد...
چو تو دارم همه دارم دگرم هیچ نباید...
پاسخ بده از این همه
مخلوق چرا من ؟
تا شرح دهم
از همه ی خلق
چرا تو ؟...
من تمنا کردم
که تو با من باشی
تو به من گفتی
هرگز هرگز
و مرا غصه این هرگز کشت...
مردم از درد و نمی آیی به بالینم هنوز
مرگ خود می بینم و رویت نمی بینم هنوز...
می‌گویند خواب دم صبح بیهوده است
تعبیر ندارد
فرقی نمی‌کند دم صبح
دم شب
دم مرگ
دم در
تو بیا تعبیرش با من...
زیبایی تو قصیده ای است
به بلندای ابد
که پریشان ترین بیت اش را
چشمان دیوانه ات سروده اند...
گر نمی کوشی به درمانم
به آزارم مکوش
مرهم دل نیستی
بر سینه پیکانی چرا ؟...
ادامه
