متن های عاشقانه، غمگین، خاص، بیو، شعر و جملات زیبا

بعضی وقت‌ها دلم کمی خدا می‌خواهد!
نه فقط رو به قبله‌اش!
دلم می‌خواهد در آسمانش چرخی بزنم و دستش را بگیرم و مهمان خانه‌ام کنم.
یک فنجان قهوه تلخ برایش بیاورم،
گفتنی‌هایم زیاد است باید بیدار بماند.
نقشه حسرت‌هایی را که کشیدم نشانش دهم و نگرانی‌های فکر خسته‌ام را برایش...

شاتوت نوبرانه من از
باغ پیرهن
بردم‌‌‌ شبی که چشم تو
درخواب ناز بود


گل کرده بود
نسترن سرخ برلبت
من بردم آنچه درد مرا
چاره ساز بود

به هر فصلی غمی، هر صفحه ای انبوهِ اندوهی،
وطن جان! خسته ام، پایانِ خوبِ داستانت کو؟

اوضاع زمانه هَمِه جنگ است وَ کشتار

از روز ازل بوده چنین زشت وَ تکرار

از سنگ وَ شمشیر رسیدیم به موشک

بمب اتمی هم به میان آید و هشدار!...

از اون ته‌ مهای قلبم که تا حالا بهش نگاهم نکردم دوسِت دارم. از جایی توی وجودم که همیشه ساکت بود، همیشه تاریک بود، اما وقتی اسم تو اومد، یه‌دفعه روشن شد.
تو اون پناهِ آخری، اونجایی که وقتی همه جا تاریکه، فقط می‌خوام پناه بیارم به آغوشت.
تو اون...

رگ‌های فرات مملو از احساس است
هر تشنه‌دلی به نام او حسّاس است
از دور اگر غبارِ غیرت برخاست
آن لشکرِ تک بدونِ شک عبّاس است

در میانه‌ی انفجار و آتش،
کسی از دل‌هایی نمی‌گوید
که بی‌صدا سوختند…
از نگاه‌هایی که ناتمام ماندند،
از دست‌هایی که به آغوش نرسیدند.

همه از زخم‌ها می‌گویند،
از تیر،
از خون،
از کشته‌ها…
اما کسی صدای عاشقی را
در هیاهوی گلوله نمی‌شنود؛
انگار گناه است،
اگر در دل این همه...

از بس که آه می کشم از دستِ سرنوشت
آیینه ام شده ست پُر از ردّ پای غـــم

مادر،
طلوع آرام صبح‌های کودکی،
صدایی که در سکوت شب، مرا به خواب می‌برد،
و نگاهی که جهان را برایم کوچک‌تر و امن‌تر می‌کند...
مادر،
دستانی که زخم‌ها را می‌فهمند،
بغلی که ترس‌ها را به هیچ بدل می‌کند،
و آغوشی که همیشه باز است،
بی هیچ شرط،
بی هیچ مرز......

برهوت بود زمین سراچه دلم
نگاهم به نگاهت افتاد
چگونه بذری بود
ازچشمانت به چشمانم افتاد
وچگونه رشدی کرد
درزمین لا یزرع دلم

تمام آن روزهای زیبا
که از آمدن‌شان مطمئن بودیم
حتی یک‌ بار ‌هم به سراغ ما نیامدند

زنگار دلم ریخت ز جان گفتنت ای یار
هر بار بگو "جاااان" که کنم جان به فدایت

در جنوبِ کشورم بلوا به پاست
رودخانه، رفته وُ، ردّش به جاست

آب‌ها خشکیده‌اند از چشمه‌سار
مردم‌اند از دستِ بی‌آبی، نزار

و اما خدا دل‌های پاک را می‌نشاند کنار خودش، چون این دل‌ها، محلی برای پذیرش مهر و رحمت بی‌کران او هستند. دل‌هایی که از نفرت و کینه دورند، و همواره در جست‌وجوی راه نجات و عشق‌اند. خدا به این دل‌های پاک نگاه می‌کند و آن‌ها را محبوب‌ترین بندگان خویش می‌داند....

نگفتم و تو ندانی که چیست در دل من

همین بس که بدانی که بی تو آشوبم

تو ای قرار هر شبم‌ که مستم از،سبوی تو
دلم نشسته باز هم خمار گفتگوی تو!

پرانده خواب از سرم، دوباره شور عاشقی
نمی‌خورم به جان تو. قسم ولی به موی تو_

تمام دفترم شده غزل غزل نشانی ات
وچشم واژه ها همه، اسیر جستجوی تو

دراین سکوت شهر شب،...

نذر کردم که چون آیی،
باغِ جهانِ را پُر کنم
از نرگس‌هایِ دل فریب ..!

متن در مورد عکس:
گاهی یک عکس، در سکوتی نشسته پشت پرچین  زمان بیش از هزار کلمه، حرف برای گفتن دارد،  وقتی  قطره‌ای از احساس را  همراه با واژه ها  مهمان می کنی گام به گام با ّ تو هم آوا می شود  ، در این لحظه تمنای دل،  گل...

عشقم
در آن جنگل سبز،
دست در دست هم،
میان نور و سایه می‌رقصیم.
هر گام، قصه‌ی نو می‌گوید؛
هر لبخند، مهری تازه می‌آفریند.
در آن لحظه‌ی بی‌کران،
دنیا را فراموش کرده‌ایم
و فقط عشق جاری است...

(دیــوار کـــج)

وقتی که انتقـــاد نـدارد اثـــر به گــوش

بیهوده در زمانه به اصلاح کس مکوش

دیــوار کـــج نهــــاد بــه بـــالا نمـی‌رسـد

شمعی بُوَد که با نفسی می‌شود خموش

#فاصله بی فاصله

منظورم از عشق...
نه آن حس زودگذری‌ست که با یک نگاه می‌آید و با یک بی‌توجهی می‌رود،
نه آن شورِ خام و هیجانِ بی‌ریشه‌ای که در آغاز هر رابطه‌ای قد می‌کشد و در نخستین بادِ جدایی می‌شکند...

منظورم از عشق،
آن آرامشی‌ست که در صدای توست، حتی...

گاه 
در ساقه‌ی شکسته‌ی بال و پر نگاه یک قفس
فوجی از پرواز موج می‌زند...

می نویسم هر روز
با طلوع و غروبِ خورشید
عاشقانه هایی را
که لبریزِ عشق توست
لبریزِ دوست داشتنت
ولبریزِ دلتنگی هایی
که از دوریت پر کرده اند تمامِ مرا

چجوری؟

با درد به جا مانده از ایام صبوری
من ماندم بی طاقتی و قصه دوری 

گفتی که به پایان رسد ایام جدائی
آوارگی و گوشه ویرانه چه جوری؟!