بیو

من به اندازه یک ابر دلم می‌گیرد

عشق آن است،
که ویران بکند قلب تو را.

چه شد که خنده های تو،
قلب مرا ز تن ربود.

بی تــــــــو.
دلگیرترین شبها سهم من است.

تو با چشم هایت مرا بوسیدی نیازی به لب هایت نبود!

دل
به آهی بند است
چشم
به نگاهی...

برساحل نوشتیم: عشق
موج آمد
عشق را برد.

سر و

ته

ندارد

دنیایِ

من

بی تو

خانه‌ی پدری/
از دری که دیگر نیست/
وارد می شوم

کاش با رفتن تو.
ویران نمیشد قلبم.

ای ذوق نفس کشیدن من تو کجایی..؟


ا

کاش میشد که تو هم.
دلتنگ من باشی یکم.

عمریست که گرفتار نگاهی شده قلبم.

چرا در انتهای بی قراری های من تو لانه کردی.

تمام دلتنگی های من، تقصیر چشمان توست.

اگر می ماندی،
خنده های من نمیمرد درون سینه

تو آرزوی این دل شکسته ای...

اینکه هستی و ندارمت،
خودش غمی جدا از غم هاست.

به تاوان کدامین گناه،
در سیه چشمان تو گم شد دلم.

زندگی کوتاهه
مثل یک صبح شدن
باور کن

‏خدایا هیچ بنده‌اے رو شرمنده‌ے افڪار خودش نڪن.

لابه لای خاطرات هر شبم.
گم کردم سیه چشم تو را.

با خاطراتت دلخوشم،
مثل زمان بودنت.

بی رحم تر از فاصله ها، خاطره هاس.