متن زیبا

دلِ تشنه‌ام را،
به دریا رسان!
به رویای آبیِ زیبا رسان!

روزی یک نفر آمد شَود از آن من
قدِّ رعنایی داشت آن دلبرِ زیبای من
می‌گذشتم از خیابان غرق در افکار او
ناگهان دیدم خودش را، چه زیبا بود او
در همان لحظه دلم را، به یک نیمه نگاهی باختم
با همان رنگ سفید پیرهنت دل را ربودی، یافتم!
روز...

چون طرف یک دختر است اینگونه توصیفش کنم:

قلبِ او مانند گل‌برگ‌های شبنم نازک است
از ثمر آن موی تو،یک مخمل نرمینه است
یک نگاهت ارزشِ صد باره دیدن میدهد
خنده ات جان گیردُ جانی دوباره میدهد

اگه حال دلت خوبه
بدون حال منم خوبه
یه حسّ نابِ زیبایی
رو قلبم مشت می‌کوبه

بمون با من؛ که هر روز این
صدای تاپ تاپِ قلبم
برات آهنگِ دل داره
برات دل می‌زنه، هر دم

دوست دارم شبیه‌ تو باشم
تو خوبی
همچو ارغوان زیبا
همچو اقیانوس عمیق
ُهمچو رودِ روان
دوست دارم ارغوانی باشم که بر روی اقیانوس رها
شده و بسوی ابدیت روان است
من و تو

زیبا باش و لبخند بزن.
به خودت بی توجه نباش.
دلم می خواهد خوشحال باشی.
تو هرگز زیباتر از آن شبی نبودی که گفتی خوشحالی.

نگار از ساحل احساس، رد شد؛

چه زیبا خوب بودن را، بلد شد!

نگاهم، چون که بر چشمانش افتاد،

همه حسّم به او، افزون زِ حد شد...

ماه ترین ماه زمین آمده ست
گوهری از عرش برین آمده ست

آیتی از لطف خدا ، مجتبی
سوره ی صبر و نبأ و والضحا

شاه شده بر همه عالم، حسن
نادعلیاً علیاً یا حسن!


شاخه طوبا ثمری داده است
یاس نبی گل پسری زاده است

آمده منظومه ی مولا...

تُ گُل سُٰرخ باغچِه زنِدگیمٰی..♡

.

❉᭄͜͡مثل ماـہ باشیـב زیبا و בست نیا؋ـتنے …❉᭄͜͡

گُلسَرَت
چنان عطررُباست
که آنثیا
گل‌های دامنش را
پرپر کرده

شهد شیرین لبت باشد نباشد جای غم
چای تلخ غم کنارت می شود شیرین چرا؟

آنقدر شیرین زبانی در زبانم ذکر توست
تا دهانم وا شود می آورد اسم تو را

بهترین خلق جهانی نقص و عیبی در تو نیست
شکر می گویم شدی سهم دلم جانان ما

شاکرم من...

آنقدَر بالا پریدم تا زمین یک نقطه شد

دیدم از بالا که دنیایم همین یک نقطه شد

ای که از پرواز مرغان هوایی دم زدی

سهم من از زندگانی را ببین، یک نقطه شد

بهزادغدیری

به جانِ هر لباس
ظلم است
این همه مانکنی که
از کار برکنار می کنی
زیبایی هم حدی دارد!
«آرمان پرناک»

بدون مژه
بدون ابرو
بدون مو
تو هنوز هم زیبایی
بهارِ پاییزی
«آرمان پرناک»

من هیچ وقت در زندگی نفهمیده ام
که چه می خواهم !!!
همیشه قوای متضادی مرا از یکسو به سوی دیگر کشانده و من نتوانسته ام
دل و جانم را فدای یک طرف بکنم و طرف دیگر را از خود برانم.

بدبختی من همین است.
همیشه دودل بوده ام......
همیشه...

میشه بیای پیشم محوزیباییشم توکه خودعشقی میشه مال من شی

دره سرسبز آرزوی من است
با برگ های شسته ی درختان
آبشاری دارد پراز خوشه های شکوفه
گرمای آرامش در خود نهفته

غزل قدیمی

تو که قبلا کس و کارم نبودی
تو کی یارم شدی کی دل ربودی

دقیقا با دو چشمانت دلم را
به آسانی چقدر زیبا تو بردی

در روز جهانی ناشنوایان، هلن کلر را گرامی داریم،
که قدرت و استقامت او را به ستاره ای تبدیل کرد،
نمونه ای از اینکه چگونه می توان بر ناملایمات غلبه کرد،
و زیبایی را در زندگی حتی در تفاوت آن بیابید.
اگرچه ناشنوا و نابینا بود، اما یاد گرفت که...

دره سرسبز در آغوش خورشید
از تاریکی شب های سرد برخاست
گیاهان و درختان پر شادی
در غم دل ها آرامش به دوش آورد
ای دره سرسبز گل و بلبل
همیشه با تو دوستی برقرار است

غزل قدیمی

بزرگترین آرزوهای من در آن دوردستها زیر نور خورشید است.
ممکن است هیچ وقت به آن آرزوها نرسم اما می توانم به بالا نگاه کنم
و زیبایی آنها را ببینم، آنها را باور کنم
و برای رسیدن به آنها تلاش کنم.

لوییزا می الکات

شورِ رویای این زنِ تنها/ کاش چونان شقایقی زیبا/
سرخ می ماند و با تبی گیرا/ می سرود از، دلی که مردادی ست/
زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)