متن های عاشقانه، غمگین، خاص، بیو، شعر و جملات زیبا

                    آتش، نامِ دیگرِ توست

چهارشنبه‌ای که آخرین سطرِ سال را ورق می‌زند،
با آتش،
با نور،
با جادویی که از دلِ خاکسترها زاده می‌شود.

من امشب از روی تمام دلتنگی‌ها می‌پرم،
می‌سپارمشان به زبانه‌های شعله،
تا دیگر هیچ غمی، شبیه دوده بر دلم ننشیند.

صدای قاشق‌زنیِ دخترکانِ عاشق،
در کوچه‌ها...

خدا کند دلهره‌های این طرف سال شما
در آتش چهارشنبه سوری بسوزد!
ذرات خوشی در هوای روزمرگی‌های‌تان معلق باشد
و خنده‌‌های عمیق روی لب‌های‌تان
پررنگ‌تر از همیشه بنشیند!
خدا کند مهربان‌تر باشید...
و مهربان‌تر باشند
تمام آدمهایی که دلخوری،
بازدارنده‌ی حرکت محبت آنهاست!
سرخی را از آتش می‌گیریم و
زردیِ...

سال نو عروسکای نو می خواد
سال نو، میوه ی تازه دوست داره
سال نو دلش می خواد سیاهیشُ
با زمستونی که رفت، جا بذاره
سال نو پارگی پیرهنشُ
نمی خواد یه بار دیگه رفو کنه
دوست داره که روزای اولشُ
با همین دلخوشیا شروع کنه
عمو نوروز پاشو اسفند...

یار، هی یار، یار…
اینجا اگرچه گاه
گل به زمستان خسته،
خار می‌شود…
اینجا اگر چه روز
گاه چون شب تار می‌شود
اما بهار می‌شود!‌
من دیده‌ام که می‌گویم.

رو به انتهاست این قصه سرد و سفید

بیا و باز کن ، قفل زمستان دلگیر را،

که سالهاست خاطرات مان در کوچه های

دلتنگی گم شده است.

نوروز خجسته بر شما فرخنده باد.

برای من آغوشِ تو پیرهن شده است
فراتر از پیراهن شده ست، من شده است

پس از یک عمر دوندگی
حالا می‌خواهم بایستم کنار تو
کمی بیشتر از کنار تو
کنارِ کنارِ کنارِ تو
بادبادکت را دست بگیرم
و به وزیدنِ عشق گوش کنم
به پروازِ قلبت در قلبم...

به من بگو چگونه به دنیا نگاه کنم
و چشم هایت را نبینم؟
وقتی که دنیا
زیر مجموعه ی چشم های توست.

ایستاده‌ای
تنهایِ تنهایِ تنهایِ تنها
پایِ چهارفصلِ پاییزم.
تو
تنها شکوفه‌ی درختِ بختِ منی...

من از نجوای پروانه،
در گوش گل،
دانستم:
«عشق»،
راز‌ و نیاز است!

عاشقت شدم
مثل گلی که سر از برف بیرون ‌می‌آورد
مثل اجاقی که گرمم می‌کند.

تمام عمر
هیچ‌وقت
هیچ‌کس را چنین دوست نداشته بودم.
همچو پرنده‌ای که در برف پِیِ دانه می‌گردد
عاشقت شدم.

‎

فکر کردن به تو
خوش بو تر از
بوی ترنج
در جمعه های
کهربایی من است...

آدمی به امید زنده است
به اینکه دوباره صبح خواهد شد شب
به اینکه دوباره سبز خواهد شد دشت
به اینکه دوباره باز خواهد شد در
به اینکه زمستان، چمدانش را خواهد بست
و زمین، لباسِ خوش رنگِ نو عروسِ ایلیاتیِ بهار را به تن خواهد کرد
آری، آدمی به...

وقت کردی سری از این طرفها بزن
که نه تنها من
که پنجره و پرده و دیوار همه دلتنگ تواند
و فنجان چای نیز از دوریت به سوگ نشسته
بوی مهربانیت را نفس می کشیم

زن ایرانی، ترانه‌ای است که با نغمه‌های نیما هم‌نوا می‌شود،
غزلی‌ست که در چشم‌های حافظ می‌درخشد،
رودی‌ست که در نوشته‌های سهراب، آرام و بی‌صدا می‌خرامد،
و عاشقانه‌ای‌ست که در واژه‌های شاملو نفس می‌کشد.

او همان الهه‌ای‌ست که سعدی از بهشتی‌ترین گل‌ها پرورده،
و فردوسی، در دل شاهنامه، شکوهش را جاودانه...

اسفند... کودک معصومی که دست در دستان بهار دارد
اسفند، آخرین نفس‌های زمستان را در آغوش می‌کشد و دست‌های کوچک و سردش را به گرمای بهار می‌سپارد. ماهی که نه زمستان است، نه بهار... میان این دو ایستاده، معصوم و بی‌ادعا، مثل کودکی که می‌داند وقت خداحافظی رسیده اما هنوز...

بخند تا تاریکی تمام شود
بخند و بدبینی‌ها را شگفت‌زده کن
بخند تا روی صورتت گل‌ها باز شود تا نور با لبخندت انتشار یابد.

بابونه وحشی است
الفبای چشمت
که پیچیده بر اندام دیوار
تا سر در آورد
از ویترین خیابان

آنگــونــه تــو را در انتظــارم کــه اگــر،
ایــن چشــم بخــوابــد،

آن یکــی بیــدار اســت . . .

تو به من
واژه ی دوستت دارمی
بدهکار هستی
که مُرد
پشت پرچین خیال تو

محبوبم!
من دائما شما را دوست دارم.
چه در گرانی،
چه در ارزانی،
چه در تحریم،
چه در جنگ،
چه در صلح.
من دائما شما را دوست دارم،
چه سیر باشم
چه گرسنه،
چه شادمان باشم،
چه غمگین.
من دائما شما را دوست دارم،
خوابم، شما را دوست دارم،
بیدار...

چقدر برای چشمانم
شاعران شعر گفتند
فقط تو خوب
جای زخم هایم را
سطر به سطر سرودی

مرهم هایت را بردار
برویم یک جای دنج
زیر آفتابی که نیست

تا در سکوت مطلق مهتاب
طبق طبق
عاشقانه های جاری نشده
بر قلم را
تحفه قلبت دهم

فقط آهسته سر بر...

چقدررویا می بافم برای تو وخودم
رویای مسیر جاده
و یک سبد شعر عاشقانه
تا درزیر تک درخت عاشقی که از معشوقش دورمانده،سر بر زانوانت بگذارم و همه را بخوانم برایت
تا که شاید دل خدا به درد آید و نمیدانم که چه بگویم
که شاید دارم از نرسیدن به...

جز یاد تو ای دوست کسی خاطر ما نیست

تا پاک کند تلخترین خاطره ها را