یه خونه یه تنهاییه لعنتی یه جشنی که تنها خودت دعوتی

یه بارونه بی وقفه و چشم خیس کسی جز خیالش تو این خونه نیست یه آدم دو تا قهوه ی روی میز یکی میگه فنجونمو پر بریز

یکی که صداش باز تو گوشمه سلیقش لباسی که میپوشمه بهونه نداشت جداییمونو پای قسمت گذاشت

هنوز گیجمو تو خودم گم شدم مگه میشه رو عشق قیمت گذاشت بهونه نداشت جداییمونو پای قسمت گذاشت

هنوز گیجمو تو خودم گم شدم مگه میشه رو عشق قیمت گذاشت

چقدر خوبه تو این توهم بمونم تو دنیای دیوونه ها گم بمونم

چقدر تلخه قرصام یادم بیاره تو این خونه هیشکی هوامو نداره هنوز چشم این خونه دنبالشه تو تختم به یادش دو تا بالشه

هنوز بعضی وقتا بهم خیره میشه چشاش حرفای تازه داره همیشه بهونه نداشت جداییمونو پای قسمت گذاشت

هنوز گیجمو تو خودم گم شدم مگه میشه رو عشق قیمت گذاشت بهونه نداشت جداییمونو پای قسمت گذاشت

هنوز گیجمو تو خودم گم شدم مگه میشه رو عشق قیمت گذاشت



Amir Pouya Nemikhast Bemooneh Lyric

ZibaMatn.IR