حضورت پیشه من یادم می مونه شبی که رفتی و گفتی عشقه من یادت بمونه
داشتی میرفتی میدیدم ولی باورم نمیشد گفتی مجبور شدی و من این چیزا سرم نمیشد پشته پنجره رو ایوون خلوته دلتنگیهامه تو خودم میشکنم از درد چرا تنهایی سزامه
دارم از تو مینویسم ولی اشکام نمیذارن به هر چی خیره میشم من تو رو یاد من میارن بی تو هر ثانیه تلخه بی تو هر ثانیه درده رفتنت منو با دنیا بدجوری غریبه کرده
من دلم هیچی نمیخواد تو که نیستی زنده نیستم حتی دیگه نمیتونم روی پاهام بایستم
غمو و اندوه نگاهم قابل پنهون شدن نیست بی تو سر کردن عزیزم دیگه تو وجود من نیست
من سوی چشامو میدم که ببینمت دوباره آخه زندگیه بی تو ارزش دیدن نداره همه میدونن دیوونه ام از خودم خسته ی خستم همه ی آینه ها رو تویه این خونه شکستم
دارم از تو مینویسم ولی اشکام نمیذارن به هر چی خیره میشم من تو رو یاد من میارن بی تو هر ثانیه تلخه بی تو هر ثانیه درده رفتنت منو با دنیا بدجوری غریبه کرده
من دلم هیچی نمیخواد تو که نیستی زنده نیستم حتی دیگه نمیتونم روی پاهام بایستم
