Mohammad Sokoot Dasise اسمون که ابی میشه. میرم از حال

دل خوشیم نور ماهه همدم تنهاییام یه خورده

میریزم روی ورق دردو گله نمیفهمم کی تموم میشه این دلخوشیام ..

همش باخودم حرف میزنم. اما باورام نمیکنم که نمیشم دیگه ادم قبل

وضعیت همینه وقتی اونا نمیفهمن تورو

به خودت میچسبونی هر نقابیو تو رویا هرچی رفتم

هرچی گشتم از گذشتم گرفتم این درسو از خودم

این زندگی فقط یه دسیس از سر گذشتم ..

فهمیدم دسیسس این زندگی تو خوابه شرط میبندم

من میرم تو قعرشب تا اسمون ابیه تنبیهم فقط

منو بزارو ازنجا برو

مطمئن باش هیچ کی ارومم نکرد

من خودم دلیلم جواب سوال خودم تو اینس سکوت کن این بهتر از جواب سوالای بی رویس

خندهاتم از ته دل نیست این مرگ خنده از قدیم هست چرا از من نمیشه بگذری گذشت کن از گذشتهام همین

من خودمو وقتی کشتم که ساختم یه مردو از زیرزمین یه دنیا کشیدم تو خوابم

تهش دیدم تو زندگی خوابم یه معتاد تو رویا به لبخند یمرده تو اتاقم

نه وقتی بالو پر میگیرم ادما جفتشو ازم میگیرن مغزمو خاکستر میکنن

بعد از همدیگه سلفی میگیرن تو رویا هرچی رفتم

هرچی گشتم از گذشتم گرفتم این درسو از خودم

این زندگی فقط یه دسیس از سر گذشتم ..

فهمیدم دسیسس این زندگی تو خوابه شرط میبندم

من میرم تو قعرشب تا اسمون ابیه تنبیهم فقط

منو بزارو ازنجا برو



Mohammad Sokoot Dasise . Lyric

ZibaMatn.IR