می از چشمان مستت شرمسار است

شقایق بی نگاهت داغدار است مرا افسانه خوان با ناله ی شب

ببینی تا وجودم بی قرار است تو را احساس دل ها می نوشتم

تو را معنای رویا می نوشتم به عشقت ساحلی را صبح صادق

تو را تنهای تنها می نوشتم نیازم راز چشمم خوانده ای تو

دلم را از نگاهت رانده ای تو منم آن خسته و تنها اسیری

که در اوج نگاهش مانده ای تو تو را چون آبی دریا سرودم

غزل را در تو معنا می نمودم تو با موج نگاهی رفته بودی

من آن تنهای بی تو مانده بودم تو را چون آبی دریا سرودم

غزل را در تو معنا می نمودم تو با موج نگاهی رفته بودی

من آن تنهای بی تو مانده بودم

شب است و چشم خیس و شرمساری

منو افسانه و دل بی قراری شقایق های پر پر در ره عشق

سرود این غم و چشم انتظاری من و عشق تو و دنیای احساس

منو این چشم خیس و قلب حساس توو این شب زیر این باران نم نم

منو عطر نفسهای گل یاس تو و یک آسمان پر ستاره

منو این قلب بی تو پاره پاره تو و یک زندگی آرام و پر گل

منو چشمی که کارش انتظاره تو را چون آبی دریا سرودم

غزل را در تو معنا می نمودم تو با موج نگاهی رفته بودی

من آن تنهای بی تو مانده بودم تو را چون آبی دریا سرودم

غزل را در تو معنا می نمودم تو با موج نگاهی رفته بودی

من آن تنهای بی تو مانده بودم



Hosein Saeidipour Abiye Darya Lyric

ZibaMatn.IR