یه تیکه از مغزم نیست نمیدونم کجا برم آروم بگیرم نمیتونم یه لحظه بی استرس بشینم نمیتونم
اینجا کجاست که رو به روم بن بستو پشتم سرابه کابوسه این روزام نفسه عمیق زیر آبه اینجا کجاست که همه شهر خاموشه جز چراغه اتاقت خیلی عجیبه که راه داره خوابم به خوابت بهتر از عالمه هپروت جایی رو بلد نیستم که بشینم یکم رو به روت
که یکم آروم بگیرم رو به روت آروم بمیرم هنوزم عجیب جذابن چشمهای دو روت
یه فکرهایی تو سرم باید پاشم آروم بزنم به جاده برم از این شهر
خسته شدم از بس که رو شونه های هر کی تکیه دادم شکستم بی شک اینجا کجاست که رو به روم بن بستو پشتم سرابه کابوسه این روزام نفسه عمیق زیر آبه
اینجا کجاست که همه شهر خاموشه جز چراغه اتاقت خیلی عجیبه که راه داره خوابم به خوابت بهتر از عالمه هپروت جایی رو بلد نیستم که بشینم یکم رو به روت
که یکم آروم بگیرم رو به روت آروم بمیرم هنوزم عجیب جذابن چشمهای دو روت
