دوئه صبح تو وان پره گل رز سکه ای یه ولی نه اندازه ی رژ سرخ تو
شربتو وا نکرده شده لت یهو تهش یه راز مثه ویکتوریا کی عاشقته اینطوریا
باهات این تو میخواد تا خود صبح لا لا لا هر کی داشت روله خودشو میزدیم نوک قله کوک ته خط معنی نداشت برا دو تا قده خل تخ
زمستون تورنتو برسون خودتو بزنیم کل کره دور دوتا دیگه از ما نیست تاسمون رو برفا لیز بود چشم بهم زدیم خطا نیست کو
فصلا رفت برگا ریخت زود متنفرم از پاییز بهم قول بده خاطراتو نندازیش دور چند ساعت مونده به پروازیم پس فک کنم یه کم بره این حرفا دیر بود
مهم نیست اصلا چند مایلی دور مهم اینه باشیم هر جایی اونجا شهر عشقه خارش پس پاریس میخوای عکسامو برداری بیا عادت ندارم تنهایی نذاشتم کم واست من جایی نه نه نه
تو مثه معجزه ای من که تا تهش هستم مگه اینکه خودت بری یا اگه یه موقع یکی جامو گرفت میخوام واسه آخرین بار تو بغلت گریه کنم شاید همین بچه بازیام یه روز دلتو زد
مجبور شدم ولت کنم ولی باز تو فکر توام توام مثل خودم دوئه صبح تو وان پره گل رز سکه ای یه ولی نه اندازه ی رژ سرخ تو
شربتو وا نکرده شده لت یهو
دلم تنگ میشه هر روزی که میری میخوای آمارمو هر جوری بگیری
میگی بد بودی ولی اینقدر نگو تو که نبودی ببینی نبودی ببینی نه نبودی نه نبودی ببینی یادمه روزی که میخواستی بری صبحش دادی بهم یه قول
نکنی کاری که بیخوده فقط بهم بگی اگه خواستی جایی بری تو زدم بهت زنگ شبم تلگرام یه تیک چت کردیم تا نصفه شب
نوشتی برات نوشتم که اینا همه یه قصه ست ال ای میری خونت صاف بورلی هیلز تو یخچال هنسی ویسکی ولی حسش نی
میدونم بیبی دلت تنگه گریه بسه تهش یه فرست کلسه نکن بهشت حرف چون هیچی عین تو نمیده بهم مزه
دوئه صبح نمیشناختی خودت خود تو گفتی بخواب پشتو بهم کن پاشدی رفتی صبحش تو یهو تو که میگفتی قول قول خب پس چرا رفتی صبحش تو یهو
میگی بد بودی ولی تو که نبودی ببینی نبودی ببینی نه نبودی ببینی نبودی
