ز آه و بغض و درد و فریاد ز قهر و غم ز داد و بیداد از این هوای سرد ممتد که با تبر به ریشه ام زد تو غرق فکر و عزم رفتن بی من از آسمان من تو را به جان من که بی تو دل ندارم باز آ
پرم از عشق ناب تو غم مرا ببین چو ابر بی هدف ببارم باز آ
نگاه من به در هوای تو به سر عزیز دل دل مرا نبر
تمام جان من شده طلسم تو دلم جدا نشد ز روحو جسم تو از آسمان من تو را به جان من که بی تو دل ندارم باز آ
پرم از عشق ناب تو غم مرا ببین چو ابر بی هدف ببارم باز آ