از زمزمه دلتنگیم از همهمه بیزاریم

نه طاقت خاموشی نه تاب سخن داریم آوار پریشانی ‌ست رو سوی چه بگریزیم

هنگامه ی حیرانی‌ ست خود را به که بسپاریم دلم گرفته برایت دلی که کرده هوایت

دلی که کرده هوای کرشمه های صدایت

دوران شکوه باغ از خاطرمان رفته‌ ست

تیغیم و نمی ‌بریم ابریم و نمی ‌باریم من راه تو را بسته تو راه مرا بسته

امید رهایی نیست وقتی همه دیواریم دلم گرفته برایت دلی که کرده هوایت

دلی که کرده هوای کرشمه های صدایت



Amir Farkoush Monzavi Lyric

ZibaMatn.IR