به تو هشدار میدهم برگرد

ای غروب همیشگی ای مرد از همان جا که ایستادی ها

بی تامل شتاب کن برگرد لج نکن آسمان که با ما نیست

و زمین نیز پوزخندی سرد تو که بودی و دیدی این تقدیر

چه به روز سپیده مان آورد و تمام غزل سیاهی شد

و صدایم سکوت را خو کرد و تمام غزل سیاهی شد

و صدایم سکوت را خو کرد

به تو هشدار میدهم برگرد

ای غروب همیشگی ای مرد چقدر روز بی صدا مرد و

چقدر شب مچاله شد از درد باز رستیم و باز پژمردیم

اف بر این لحظه های زردا زرد شاید این بغض واپسین باشد

واپسین شب نوشت قبل نبرد و تمام غزل سیاهی شد

و صدایم سکوت را خو کرد و تمام غزل سیاهی شد

و صدایم سکوت را خو کرد



Raka Mard Lyric

ZibaMatn.IR