پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
عشقم فراموشم نکن هرگزبا یاد چشمان تو میخوابمبااینکه رفتی در خیالاتمهرلحظه ام را بی تو بی تابمچون عقربی درحلقه ی اتشمیچرخم و راه فراری نیست برروی این اتش بریز ابیازدلهره دیگر قراری نیستدرشعرهای خانمان سوزتچشمان سبزمن، بگو،جاریست؟حتی اگر دردفترشعرتتک واژه ای از یادمن باقیستبگذارتا بی هیچ توضیحیگاهی صدایت همدمم باشدمثل همان دیروز بی تکرارلحن کلامت مرهمم باشدمن غیرممکن را نمیخواهمدر زندگی همراه تو باش...
