شنبه , ۲۹ دی ۱۴۰۳
صاحب ِ قلبِِ من میشویآن هنگام که احساسم را با بندِ بندِ انگشتانت به هم وصل میکنی!همین که شکسته های روحم را با مُهر قلبت به رنگ ِمِهر آغشته میکنی!آنجا که با انگشتانت،موهایم را شانه میزنی و خستگی های عالم را، دکمه دکمه از تنم در می آوری!وقتی طرحِ لبخندت آفتاب را به سمت ِ پنجره ی وجودم جهت میدهد!و منطق ِجغرافیا را زیر سوال میبرد!میبینی عشق جاناینجا هیچ رهگذریتوان رد شدن از بن ِبست رگ هایم را نخواهد داشت مگر تو!منو تویی که ه...
