شبو بالکنو پاکت سیگار منمو حس مگه تو نیستی که گفتی پشتم هستی مثل کوه نکنه منو دست انداختی
هر چی که هست رک بهم بگو طفرره نرو رو حرفت واستا
گفتی که می مونی برام هواتو داشتمو هوامو نکردی نداشتی ذره ای مرامو جدیدن مغروری منو هر جا میبینی عشقم هار شد واست حالا با کیا میشینی
چه خوش لباس شدی اداهات خواستنی هوله مادیاتو عشقو نقاب زدی با همه گرمی آشنای خونوادگیته آخه این همه آشنای خوش تیپ کی دیده کمی به خودت بیا از خودت بعیده حرصو طمع نجابتو ازت خریده
باشه بی اشکاله و نگاهتو ازم بدزد عاشقانه میخواستمت از خاطراطمون بگو چرا خنده هات پر طعنه ست شدیدا من آشنام اینا که پیشتن غریبن
آره هر روز با عکست عکسامو میگیرمو عکسامو تو آتیشه شومینت دیدم رومو چرخوندمو از زندگیت میرم با جفتمونم بد کردی تو بی رحم
صدات هر روز در گوشم میپیچه مگه میتونه نه نمیشه
منو تو اگه جفت هم نبودیم در عوض نبود یه رابطه ی بی ریشه من شبا با نمه چشام میذارم سر روی بالش اما دیگه رفتو مونده داغش
قسم میخورم دیگه تو آغوشه کسی پیدا نمیکنی آرامش سازش نکردی با دلم چرا با بقیه زود مچو رله میشی بی رحم شاید از اینجا برم همه چی خوب بود اما زد به سرت زود منم ماتو مبهوت
سر در گمم خودت گفتی که تا تهش باهامی یعنی یادمه دقیقا خوب میپیچونی توی فاز رکبی شدیدا اما من ساده با دو رنگیات غریبم
توی بغلی غریبه ها توی اینستا سلفی میذاری منو قرصامو شبا و بیداری تو که اهل مادیات نبودی یهو چی شد که فروختی حستو تا حالا ازم بیزاری و سخته باورش هر روز تو بغل یکی
مگه تو رو تک پریت با خون قسم نخوردی بی رحمانه قسماتو چالش کردی هر روز با یه این رل چالش میزنی تف به روت بیاد چقدر بیار و هولی
