یه پسر هفتادویی تفریبا میشه

گفت هفت هشتاد سالی دوییدم بچه من بت چشمی نمیگم

چون فوق العاده آدم لجباز و رکیم من بد اخلاق و قد نشدم لای از تو

خوب تراشم بی رودربایسی حرفامو گفتم پاشو یکم بی مرام

برام دست یکم از الان به بعد بگو تا هیمنجاشم که دست

خالی اومدی دمت گرم ایولا پسر چرا جنگ داری با ما

رفیق خب حالا که چی دستمون تا حالا کسی نگرفت

تنهایی میدویم تا یجا برسیم من همون استعدادم که حیف میشمو

و پر از بغض و کنایس دلش من همون مغز پر از ایدم ناب و خلاقم

که اصطلاحا نخبه میگن بهش من همون استعدادم که حیف میشمو

و پر از بغض و کنایس دلش من همون مغز پر از ایدم ناب و خلاقم

که اصطلاحا نخبه میگن بهش

من یه قلیم پر از درد که مرتب می شکنم

پر از دردسرم پر از داستانم بی سر و ته مزخرفم پسر بد مودبم یه پیرمرد ۲۵ سالم

کسی که خبردار نیست از حالم من یکی که شرط بسته کل زندگیشو

رو ریسکم خوانندم من همون استعدادم که حیف میشمو

و پر از بغض و کنایس دلش من همون مغز پر از ایدم ناب و خلاقم

که اصطلاحا نخبه میگن بهش من همون استعدادم که حیف میشمو

و پر از بغض و کنایس دلش من همون مغز پر از ایدم ناب و خلاقم

که اصطلاحا نخبه میگن بهش



Ali Deqan Pesar 72i Lyric

ZibaMatn.IR