جمعه , ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
دلا شوریده بختی همیشه غرق سختیبه باغ زندگانی تو تنها تک درختیدرختی خشک وبی بر صدایی نارسایینگاهی دل بریده ز امید و وفاییتک وتنها خمیده چوپیری زجر دیدهبه بیماری رسیدی ز برنایی رمیدهامیدت در دلت مرد غم ودردت رقم خوردگلت را دست غمهابچید و باخودش برددلا در خود شکستی کنارغم نشستیبرای روز هجران تو تدبیری نبستیدر ایینه نگاه کن به چشمان غریبتکه شیاد زمانه ؛ چرا داده فریبتبه ناگه بی خبر رفت زرخسارت جوانیبدنبال سرابی ...
