پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
البته عزیز دلم، این هم شعری با احساسی که تو گفتی:---همه چیز می تواند مرا خوشحال کند؛ نسیم خنک صبحگاهی یک فنجان قهوه لبخند بی دلیل یک رهگذر صدای باران آهنگ قدیمی که بی هوا پخش می شود.اما هیچ چیز نمی تواند غم مرا از بین ببرد؛ نه آفتاب بر بام دنیا نه ماهتاب در سکوت شب نه واژه ها در گوشم و نه دست ها در دستانم.غم مثل سایه ای پنهان در روشنای روز همیشه هست، در عمق هر لبخند در گوشه ی هر خیاب...
