یکشنبه , ۴ آذر ۱۴۰۳
گیسوان شب یلدایی *تو*تمام خزان مرا به باد داد......
دوست داشتنت به پایم می پیچدو من گل سرخی می شومدر هوای تو......
تو آن بوسه ای که هرگزاز لبانم نمی افتی...
