سه شنبه , ۱۳ آذر ۱۴۰۳
چه گوهری تو؛ که کمتر بهایِ تو جان است......
زلف جانان ترازوی عشق است.......
جان پیشکشت سازم اگر پیش من آئی......
دوست تر دارمت از هر دو جهاندوست تر دارم از خویشتنت...
حاشا که مرا جز تو در دیده کسی باشد ️...
مرا تا جان بود جانان تو باشی ... ز جان خوشتر چه باشد ، آن تو باشی...
