یکشنبه , ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳
محراب، چو شد به اوج، در مسجدِ شب/خواهنده ی نورِ بی نهایت، علی بود/فُزتُ... بُوَد آن کلامِ او لحظه ی عشق/مشتاق، به ملجاءِ شهادت، علی بود/زهرا حکیمی بافقی، برشی از یک غزل، کتاب آوای احساس....
شد خانه نشین زِ جور، هر چند؛ امّا/آقای سیاست و، صلابت، علی بود/احساس و محبّتش وسیع و، بسی ناب/آن ناجیِ مردم از فلاکت، علی بود/زهرا حکیمی بافقی، برشی از یک غزل، کتاب آوای احساس...
اخلاصِ وجودِ او خدایی و هر دم/بیزار، زِ شرک و هم، جهالت، علی بود/اندر شبِ فتنه های بسیار پنهان/خوابیده به بسترِ رسالت، علی بود/زهرا حکیمی بافقی، برشی از یک غزل، کتاب آوای احساس...
امام علی(ع): خرد، توانمندى است و میوه آن شادى...
مجادله، بذرِ شرّ است...
مجادله ، بذرِ شرّ است !...
