پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
میلاد حضرت فاطمهجان من فاطمه جان ای گل یاس!به چه نامت زیباست!چوحروفش والاستفا آن فیض الهی باشدکه زتونازل گشتالفش انس ومحبت دردل که توزان سرشاریطا آن کوثروطاها توخودقرآنیمیم آن برکت جانت باشد،چه مبارک میمونبس که نیکوکاریتوبه راه عشقت جان خودبسپاریبس که باایثاریه آن هستی عالم باشدکه توفخرآنیوخداخواست که به یمن وجودت قدمی برداردازبرای بندگانی چون منکه چنین منبع فیضی به زمین بگماردتوشدی چون ابری پربها،پرنعمتازو...
لطف خدای مهربان، در دست های مادر استفردوس با امر خدا، در زیر پای مادر استپرسی اگر از فاطمه، اسرار پشت پرده راگوید خود روح القدس، هم آشنای مادر استخوبان گیتی بی گمان، از او ستاند، مشق عشقدرمان درد مزمن عالم، دوای مادر استهر جا که دردی بی امان، کرده گرفتارت تو راراه رهایی از غم پنهان، دعای مادر است...
یا علی (ع) شما با باز کردنِ دروازه ی بزرگی واردِ قلعه خیبر شدید؛ اما فاطمه (س) با بسته شدنِ دری کوچک و چوبی و شکسته شدن ِ پهلوی نازنینشان وارد ِ قلب‌های تمام ِ مومنین شدند. و چقدر دوست دارم شما را... علی (ع) و فاطمه (س) را از پدر و مادرم بیشتر دوست دارم......
یا فاطمه (س) مرا ببخشا اگر صورتم نیلی نیست، پلک سالم دارم و بازو و پهلوی من بی درد است؛ ولیک چشمانم اگر بهر تو گریان نشود نامرد هستند....
