جمعه , ۲ آذر ۱۴۰۳
چون آسمان که نور چشمش آفتاب استخورشید زهرا سهم چشم بوتراب استروزی به باب خانه اش گل پیرهن داشتروزی علی در خانه یاس و یاسمن داشتآن خانه که پر بود از عطر گل یاسلبریز بود از سجده های سبز احساسآن خانه که مهمان او روح الامین بودشان نزول قدر و طه یاء و سین بودزهرا دلش آیینه حیدر نما بود بانوی عالم بود ومحبوب خدابودبعد از نبی آیینه ی حیدر ترک خوردقرآن در آتش سوخت پروانه کتک خوردداغ از در و دیوار و از مسمار می د...
سوگند به لحظه سیلی خوردن و لحظه پشت در ماندن بانو که عرش خدامی‌لرزد اگر دختر نبی آه بکشد. ایام فاطمیه و غریبی علی (ع) را تسلیت باد...
