پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
شاید سوختن از درون ، مهمترین وجه اشتراکِ انسان، آتش و چوب است.و شاید ما به رنج ها و دردهایمان در لابه لای شعله های اتش خیره میشویم.خیره شدنِ ما به دردهایمان و دردهایمان به ما!و شاید همین خیره شدن است که چشم برداشتن از آتش را برایمان سخت میکند....
من ایمان دارم ، میدانمکه روزی دوباره زاده خواهم شداز بطن خورشیدی گرمدستانت را به من بدهخودت را به من عادت بدهمن همچو نوری سپیدنگاهت را به آتش میکشمدستان ما پلی میشود بر روی شهرسپیدار ها زنده خواهند شدو تو دیگر قهوه راتلخ و تنها نخواهی خورد...
