پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
دلااز آن شهر دوری کن در آن شهر کسی به یاد عشق نبود کسی به یاد ما شدن ،نبود خاموش کن چراغ شهر را ،دست از جستجو بردار و باور کن ، ناباوریت را...
زبانم لال! اگر روزی نباشی من چه خواهم کرد؟چه خواهد رفت آیا بر من و دنیای رنگینم؟نباشی تو اگر، ناباورانِ عشق می بینندکه این من، این منِ آرام، در مردن به جز اینم...
