سه شنبه , ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
دانم که اشکِ گرمِ تو دیگر دروغ نیست:چون مرهمی، صدای تو، با دردِ من یکی ست...
تو را چه سود از باغ و درختکه با یاس هابه داس سخن گفته ای...
معنی با تو بودن برای من به سلطنت رسیدن است.چه قدر در کنار تو مغرورم! ...
