پنجشنبه , ۱۵ آذر ۱۴۰۳
منم واین صنم وعاشقی وباقی عمر!من از او گر بکشی جای دگر می نروم!...
بغیرِ عشقآوازِ دهل بود ،هر آوازی که در عالَم شنیدم ......
سودای تو را بهانه ای بس باشدمستان....تو راترانه ای بس باشد!...
سودای تو را بهانه ای بس باشدمستان ِ تو را...ترانه ای بس باشد!...
ماییم و موج سودا شب تا به روز تنهاخواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن......
جانا !به خرابات آتا لذت جان بینیجان را چه خوشی باشد، بیصحبت جانانه.........
تا نسوزد عقل من در عشق تو در عشق توغافلم نی عاقلم باری بیا رویی نما...
عقل نخواهم بس استدانش و علمش مراشمع رخ او بس است در شب بی گاه مرا ......
بر عشق چرا لرزم؟اگر او خوش نیست !ور عشق خوش است !این همه فریاد چراست؟...
بیمار غمم عین دوائی تو مرا...
سیه آن روز که بی نورِ جمالت گذرد ......
کی زِ سرم برون شود،یک نفس آرزوی تو..!...
با چراغی همه جا گشتم وگشتم در شهرهیچ کس، هیچ کس اینجابه تو مانند نشد...
نکند فکر کنی در دل من یاد تو نیستگوش کن نبض دلم زمزمه اش با تو یکیست...
عشق معراجی ستسوی بام سُلطان جَمالاز رُخ عاشق فرو خوان قصه معراج را......
عشقآموخت مَراشکل دگر خندیدن......
هرکس هوس سخن فروشی داندمن بنده آنم که خموشی داند...
من آنِ تواممرا به من باز مده......
من از عالم تو را تنها گزیدمروا داری که من غمگین نشینم......
هر طایفه با قومی خویشی و نسب داردمن با غم عشق تو خویشی و نسب دارم...
آنکه بی یار کند،یار شود ، یار تویی...آنکه دل داده شوددل ببرد ، باز تویی...!...
هر کسی را همدم غمها و تنهایی مدانسایه هم راهِ تو میآید ولی همراه نیست......
بیا بیا که شدم در غم تو سوداییدرآ درآ که به جان آمدم ز تنهایی...
ای ڪه مسجد میروی بهر سجود...سربجنبد،دل نجنبد،این چه سود...!!؟...
پرسید یکی که عاشقی چیست؟گفتم که چو ما شوی بدانی..!...