جمعه , ۲ آذر ۱۴۰۳
تنها چند دقیقه ناقابل مى تواند از یک شب عادى، شب یلدا بسازد؛ولى با هم بودن است که آن را نیک نام کرده و در تاریخ ماندگار شده است...
نفس‌های پاییزبه شماره افتادهو یلدای سپید پوشدر راه استاز ته قلبمون دعا کنیمکه شادی‌ها و خنده هامونبه بلندای شب یلدا باشد...
کجاست آن شب یلدا، که تا سپیده ی صبحشانارهای دل ما کنار هم بنشیند؟یلدا مبارک...
ببین چگونه قناری ز شوق می لرزد نترس از شب یلدا بهار آمدنی است...
تنهایی یعنی :شب یلدا تمام شب رادیو گوش بدی و فقط ایرانسل بهت پیام تبریک بده . . ....
من بلندای شب یلدا را ، تا خود صبح شکیبا بودمشب شوریده ی بی فردا را ، با خیال تو به فردا کردمچه شبی بود …. ، عجب زجری بود ….غم آن شب که شب یلدا بود...
شب یلدای من آغاز شد…نه سرخی انار نه لبخند پسته نه شیرینی هندوانه…بی تو یلدا زجر آور ترین شب دنیاستبی من یلدایت مبارک...
شب یلدا شب بزم و سرور است / شبی طولانی و غمها بدور استشباهنگام تا وقت سحرگاه / بساط خنده و شادی چه جوراستیلدا مبارک...
بلندای شب یلدای من باشطلوع روشن فردای من باشولی فردا، خدا داند کجاییهمین حالا، همین حالای من باش...
