و تمام آسمان دلت را با رنگی از انار های باغچه قلبم سرخ می کنم ،
که با بغضی ، سیاه و اندوهگین نشود .
مبادا در شب الماس های چشمانت را بر روی زمین بریزی و روزمرگی هایت را زیر لب مرور کنی !
تو آفریده شدی برای نشان دادن دانه های برف پشت لبت ،
و گیلاس های سرخ گونه ات ،
مبادا با کمی اخم و ناراحتی ،
شاهکار خدا را پنهان کنی دلبرک .
غزاله ذاکری
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
