متن فلسفی

مرا ببوس،
دلیرم کن
در این روزهای طوفانی

انسان‌ها می‌روند، اما سکوتشان با ما می‌ماند،
و من با این سکوت زندگی می‌کنم، نه با آن‌ها.

هر نگاه، خاطره‌ایست که پوست می‌اندازد،
و من هنوز همان حفره‌ی خالی را می‌کاوم.

من در این اتاق خالی، فقط سایه‌هایم را می‌بینم،
و هر سایه، گذشته‌ایست که هرگز باز نمی‌گردد.

من در این اتاق خالی، فقط سایه‌هایم را می‌بینم،
و هر سایه، گذشته‌ایست که هرگز باز نمی‌گردد.

من صدا را حس می‌کنم،
نه تو را؛
تو در لحظه‌ها حل شده‌ای، و من فقط پژواکم.

هر نفس تو، نقشه‌ایست که من در آن گم می‌شوم،
و هر سکوتت، دریچه‌ای به هیچ جا…

شاید من ابرم و تو آفتاب،
اما هر بار باران می‌بارد، تنها خاک من را خیس می‌کنی.

تو یک پرسش بی‌پاسخ در ذهن منی،
و من جوابم را میان موج‌های خیال می‌جویم.

در خلأ نگاهت، من پژواک خویش را گم کرده‌ام…
و تنها سکوت حرف می‌زند.

زندگی مثل کتابی ست که توی آن نیستی،
و من هر صفحه‌اش را با چشم‌های خیس می‌خوانم…

تو نقطه‌ای در نقشه‌ی وجودم،
و من مسیری بی‌پایان…
که به هیچ جا نمی‌رسد.

هر رفتنی، جهانی را با خود می‌برد،
و من در همان جهانِ خالی، تنها قدم می‌زنم…

آنچه غیر قابل تحمل بود انسانها بودند نه زندگی

گفتم:
«ای که هنوز نیامده‌ای
چرا ردّ پایت از پیشانی ام نمی‌رود؟»

و عشق
چون مرغی بی‌جهت
بر شانه‌ام نشست و گفت:
«تو هنوز نیفتاده‌ای
چگونه می‌خواهی برخیزی؟»

در آینه نگریستم
نه خود بودم
نه دیگری
سایه‌ای بودم، افتاده بر آتش
بی‌صدا
بی‌صاحب
اما پر از فریاد

من به آتش...

زندگی…
چون نسیمی که بر چهرهٔ دریا لغزید و رفت،
چون سایه‌ای که در آغوش غروب گم شد،
چون فانوسی که پیش از رسیدن سحر،
آخرین شعلهٔ خود را در تاریکی رها کرد…

ما رهگذران این پل لغزانیم،
گذرگاهی که نامش را "زمان" نهاده‌اند،
سرگردان میان سایه‌ها و نورها،
در...

حقیقت ندارد
زمانی که انسان پیر میشود
از رویاهایش دست میکشد
بلکه
انسان زمانی که
از رویاهایش دست میکشد
پیر میشود ...

سرمای اتش

گفت مگر اتش هم سرما دارد و خندید.
با لبخند محوی همراهیش کردم و گفتم:بله چرا که نه.
اینبار بلند تر خندید و دیوانه ای را نثارم کرد،بعد هم راهش را کشید و رفت.
رفت...
رفت و اجازه نداد به او بگوییم که وقتی اتش جدایی پیوند پدر...

چارلز آدامس:
نرمال بودن یک توهم است.
آنچه برای عنکبوت نرمال است، برای مگس هرج و مرج است.

جرأت داشته باش و به خودت اعتماد کن.

قمارت کردم اما شرط بندی باخت داره!

هاروکی موراکامی:

جایی که بودن
و نبودنت هیچ فرقی ندارد!
نبودنت را انتخاب کن,
اینگونه, به بودنت احترام گذاشته ای...!

مدت ها فکر میکردم آدمهایی که اعتراف میکنن،وجدان اخلاق والایی دارن...
وحالا متوجه میشوم که بعضی ها همون طور که استفراغ میکنن اعتراف میکنن.
بالا میارن تا دوباره شروع کنن.

آلیس مونرو :

همیشه به یاد داشته باش وقتی مَردی از اتاق بیرون می رود، همه چیز را آن جا میگذارد؛ اما وقتی زنی از اتاق خارج می شود، تمام چیزی را که در اتاق اتفاق افتاده است، با خود حمل می کند !