یکشنبه , ۴ آذر ۱۴۰۳
ماییم و همین آرزوی یار و دگر هیچ...
شیرینی تلخ یعنی عشق یکطرفه ......
I need you to survive...
داری میری پاییز جان؟غماتم با خودت ببر...!...
پریشان خاطریم اما توانِ ایستادن هست...
دل قوی دار که بنیاد بقا محکم از اوست...
به بهار می مانی و شوق نگاه...
به حسن و خُلق و وفا کس به یارِ ما نرسد...
چه توان کرد؟ که عمر است و شتابی دارد...
روزا دارن سَرد میشن مثل تو :)...
طبیعت سر لج برداشته با من:)...
آروم حرکت کردن سریعترین راه برای رسیدن به هدفه...
به حال آرزوهای محال خویش می گریم...
از خواب چو برخیزم اول تو به یاد آیی...
اعصابم داغونتر از ذات توعه :)...
دلم می خواهد پاییز باشد و باران باشد و قهوه باشد و کتاب باشد و موسیقی باشد و آواز باشد و رقص باشد و پنجره ای باشد و کلبه ای باشد و تو باشی و تو باشی و تو باشی ...نور بهشتی...
مردمی که عزیز از دست داده اند دیده ای ؟ ماتمشان را اندوهشان رابغض و گریه هایشان رالباس های تیره شان رابی حوصلگی و آشفتگی شان را آنها فردی را از دست داده اند که با ارزش بودهاما افرادی را که خودشان را ، از دست داده اند دیده اید ؟ پاسخ به این سوال سخت است چون آنها با اینکه عزیزترین ، مهم ترین ، تاثیر گذار ترین و ارزشمند ترین آدم زندگیشان را از دست داده اند هیچ شباهتی به افرادی که گفتیم ندارند ! نه لباسشان سیاه است نه چشمانشان اشک آلود...
طرفت رو خوب بشناس تا فریب نخوری...
یک روزعشق را می نوازم منبا تار گیسوان تو...
چه یلدای درازیستاین روزهای بی تو...
هرچی خل تر زندگی بهتر...
نزدیک رقیبانی و می بوسمت از دور ......
تا زنده ایم قسمت ما غیر داغ نیست...
چشم های تو ♡خدای قلب منه...
فقط یادمه خیلی دوسِت داشتم (:!...
چقدر هیچکس شبیه تو نیست...(:...
امابراى من،تو آن همیشه اى......
خدا صبری دهد دلهای از جا رفتهٔ ما را...
چو خدا بُوَد پناهت چه خطر بُوَد زِ راهت...
هوای خانه چه دلگیر می شود گاهی...
تو عمر منی! عرصه مکن بر من تنگ...
نگرد دنبال اونی که از قصد گمت کرده..!...
قلب من از خیال تو پُر است...
چشات قشنگترین سیاهی سرنوشتمه:)...
همه نامداران ایران زمین گرفتند بر پهلوان آفرین...
کنارت هر کجا باشم، کمی عالی تر از خوبم...
دلدارى دادنتون بوى مخ زدن نده...
نزن در کسی را با انگشت که خواهند زد درت با مشت...
هیچوقت حرکت بعدی تو ب مردم نگو...
که گرچه رنج به جان می رسد امید دواست...
توی زندگیت اشتباه بکنولی حسرتشون رو نخور...
از مکافات عمل غافل مشو...
فرهنگ هرگونه مداخله ی انسانی است در وضع طبیعی...
چو خدا بود پناهت چه خطر بود ز راهت...
تو مرفین منى، به عطرت معتادم...
جان در تن من چه کار دارد بی‌تو...
من فقط عاشق اون صداى خش خشیتم...
بی تو با مرگ عجب کشمکشی من کردم...
چه خوش است انتظارِ تو...
سر رشتهٔ شادیست خیال خوش تو...
