بی شَک آغوش تو یکی از عَجایب دُنیاست واردَش که می شَوی زمان بی مَعنا می شود، هیچ بُعدی نَدارد بی آنکه حِسش کُنم روحَم تازه می شَود تمامِ ثروت دنیا را به ی ک وَجبش خواهَم بَخشید
