متن
search
menu
صفحه نخست
متن زیبا
بیو
پیامک
درباره
پشتیبانی
جستجو
جستجو
×
متن عشق
زیبا متن : مرجع متن های زیبا
جملات عشق
جمله عشق
کافه ای بی حوصله ام...
با میزهای یک نفره...
و قهوه های لال...
سال هاست...
در من...
خبری از آمدنِ عشق نیست...
....
+ آنتیگونه : تو تا حالا عاشق شدی ؟
_ تیرسیاس : عشق خطرناکه خانوم !
+ آنتیگونه : چرا !؟
_ تیرسیاس : چون نمیذاره از چیزایِ
خطرناک بترسی !...
مردی به این که
عشق ده زن بوده باشی نیست
مردان قدرتمند
تنها یک نفر دارند......
هیچ خانواده ای کامل نیست
ما بحث می کنیم
ما دعوا می کنیم
حتی مدتی با هم صحبت نمی کنیم
اما در پایان خانواده، خانواده است
عشق همیشه در خانواده خواهد بود...
در زندگی خانوادگی، عشق روغنی است که اصطحکاک ها را از بین می برد
سیمانی است که افراد را به هم نزدیک تر می کند
و موسیقی ای است که هارمونی برای زندگی به ارمغان می آورد...
خانواده جایی است که زندگی شروع می شود و عشق هرگز تمام نمی شود...
مهم ترین چیز در دنیا خانواده و عشق است...
مرا به فراخورِ دنیایت بپذیر
پیش از آنکه تنِ رنجورِ خاک
مرا در آغوشِ خود گیرد
و آفتاب بر من بگرید
که به وسعتِ دلتنگی ها،
در خود نهان شود و خاموش،
تا شب شود...
از عشق تا ابدیت فاصله، یک دل است
و یک اتفاق
که می‌افتد ناگاه میانِ زندگیِمان
و این آغازِ جاودانگیِ من و توست
مرا بخوان
مرا بفهم
مرا ببین
که من کاشفِ اقلیم روحِ خسته و فرتوتِ تو اَم...
....
من هنوزم منتظرم ...
منتظرم بیدارم کنی و بگی
همه ش کابوس بوده
یه خوابِ بدِ طولانی
که قرار نیست بری
قرار نیست چمدونت رو برداری و بری دنبالِ آرزوهات...
که منو جا بذاری اینجا
که دیگه مینایِ تو نباشم
من که گفتم هر جایِ دنیا که بری
باهات میام
من منتظرم ...
بیا و این کابوس رو تموم کن...
نذار آخرِ این عشق، این شکلی تموم شه......
روزی که شدی جلوه گه عشق برایم
زان روز همه شعر برای تو سرایم...
+ آیا نگران این نیستی که بعد از مرگ همه تو را به فراموشی بسپارند؟
- خب،تو نگرانی؟
+ فک نمیکنم.من با آدم های زیادی در ارتباط هستم که با هم صمیمی هستیم.وقتی عشق بین ما هست،مگر میشود فراموش شد؟عشق کلید زنده ماندن است حتی بعد از مرگ....
خانواده ما دایره ای از قدرت عشق است
که با هر تولد و هر عضو جدید دایره بزرگ تر می شود...
خانواده یعنی عشق، یعنی جریان زندگی...
خانه یعنی داشتن جایی برای رفتن به آن
خانواده یعنی داشتن کسی که به تو عشق می ورزد
و داشتن هر دوی آن ها نعمت و خوشبختی است...
راز یک خانواده خوشبخت این است که اعضای خانواده یاد گرفته اند که به یکدیگر عشق بورزند...
خانواده یعنی عشق، آرامش،انگیزه...
رسیدم از وسط امتحان عشق و خطر
به کارنامه ی مردود ظهر شهریور...
از عشق همین خاطره می ماند و بس !
گلدان لب پنجره می ماند و بس !
ازآن همه چای عصر گاهی با هم
بر میز دو تا دایره می ماند و بس !...
آرزو می کنم هیجان زده شوی ؛
مثلا بعد از سالها ، عشق دوران نوجوانی ات را ببینی و به یادِ اولین حرف های عاشقانه ی زندگی ات بیفتی ،
مثلا بعدِ مدت ها کنار کسی بنشینی که حضورش ، ضربانِ قلب تو را تندتر کند ،
مثلا از کسی که دوستش داری حرف هایی بشنوی که حالت را بهتر کند ،
یا در غمگین ترین شرایط زندگی ات با عزیزترینت به یک مکان دنج و شگفت انگیز سفر کنی ، یا این که اسطوره ی زندگی ات را اتفاقی در یک خیابانِ خلوت ببینی ...
دنیا پر است از اتفاقات و چیزها...
. **نیایش فرانسوا آسیزى برای صلح** .
خداوندا،
مرا ساز صلحِ خویش فرما.
که در جاى کینه، بذر *عشق* بپاشم
و در وقت تقصیر، *بخشش* بیاورم.
به گاه تفرقه، *یگانگی* و
در وقت خطا، *راستی*.
آن‌جا که شک مى دمد، *ایمان* و
آن‌جا که نومیدی، *امید*.
در ظلمات، بادا که *نور* آورم
و در غم، *شادمانی*. بار خدایا،
باشد که بیشتر در پی *تسلّی* باشم، تا تسلّی؛
در جست و جوى *فهمیدن*، تا فهمیده شدن؛
و *دوست داشتن*، در جاى دوست داشته شدن.
که
با *دهش* است ک...
تا جهان برپاست مرا عشق تو بس است...
هشیار کسی باید
کز عشق بپرهیزد
وین طبع که من دارم
با عقل نیامیزد......
عشق یک شیشه انگور کنار افتاده است
که اگر کهنه شود
مست ترت خواهد کرد...
گفتم نگرم روی تو ، گفتا به قیامت
گفتم روم از کوی تو ، گفتا به سلامت !
گفتم چه خوش از کار جهان گفت غم عشق
گفتم چه بود حاصل آن ؟ گفت نِدامت ......
هر کجا نامه ی عشق است
نشان من و توست..
...
آرزو کنیم حالِ همه خوب باشد
به خوبیِ عطرِ یاسِ کوچه باغ های قدیمی
به خوبیِ دو روز مانده به عیدِ زمانِ کودکی
و به خوبیِ همان روزی که آرامش و عشق ؛
به خیابان های این شهر ، برگردد...
کم کم یاد خواهی گرفت عشق تکیه کردن نیست ، و رفاقت هم معنی اطمینانِ خاطر نیست و یاد می‌گیری که بوسه‌ها قرارداد نیستند ...
کم کم یاد می‌گیری که حتی نور خورشید هم می‌سوزاند اگر زیاد آفتاب بگیری ! باید باغِ خودت را پرورش دهی به جای اینکه منتظر کسی باشی تا برایت گل بیاورد ...
کم کم یاد می‌گیری که می‌توانی تحمل کنی که محکم باشی پای هر خداحافظی ، یاد می‌گیری که خیلی می‌ارزی ......
یک نفر هست که با بودن او شاد شوم
عشق را با منِ دیوانه هم‌آغوش کند!...
رفیق که داشته باشی ؛
دقایقِ زندگی ات ، لبریزِ «عشق» و آرامش می شود .
خیابان ها جان می دهند برایِ قدم زدن ،
و هر اتفاقِ کوچکی ، بهانه ای می شود برای شاد بودن ...
کسی که با گرمیِ حضورش ؛
سردیِ زمستان را می گیرد .
کسی که محبتش بی منت است و
معرفتش بی پایان !
کسی که آفریده شده
تا بانیِ بهترین خاطراتِ زندگی ات باشد ...
داشتنِ یک رفیقِ خوب ؛
یک واجبِ عینی و حیاتی است ،
برایِ تمامِ آدم ها ... ...
گاهی آدم‌ها برداشتشان از عشق و تعهد ، هر لحظه کنار معشوق بودن است ؛ در حالی که این درست نیست !
اگر شما دو تا پرنده را به یکدیگر ببندید ، آن‌ها در مجموع چهار بال خواهند داشت ، اما هرگز موفق به پرواز نخواهند شد ......
اسمش را سادگى نگذار ! اگر دلش نمى آید غم در نگاهت بنشیند و فاصله قهر را کوتاه میکند ، اگر دیوار غرورش را مى شکند و با یک پیام دار و ندار احساسش را برایت رو میکند ، نامش عشق است.بى معرفتى خودت را به نام سادگى طرف مقابلت تمام نکن !...
گَر عشق مَقصد است
خوشا لذّتِ مَسیر ......
من دوستت دارم
خیلی دوستت دارم
من هرلحظه از ضعف واژه ها برای بیان این احساسی که نسبت به تو دارم بغض می کنم
اشک می ریزم
ای کاش کلمات می توانستند قدرت حمل این میزان عشق را داشته باشند
و آن را به دلت برسانند
به دلت بنشانند.....
چه جوانانی!
اسماعیل می بینی؟
چه جوانانی!
بسیاری شان هنوز
صورت عشق را بر سینه نفشرده اند......
بخوان که نجوایت
لطیف‌تر از شکوفه و برگ‌های نازکِ علف است
شاید که در خیالِ روشنِ ماهی، به خواب رَوَم، شاید
آنَک به شبگیر
کدام خواب در کدام آسمان جایِ تو بود؟
اینک چه‌سان به بالِ شکسته
پرواز کنم به تصویرِ بی‌رنگت؟
آه! ای نواهای مُغانی
رمزِ عشق را
به سطرِ زبانِ فلوتِ کهنه ریزید
تا بی‌سبب از ذهن‌ها عبور کند
اینک تو ای ابرِ آبیِ اشک!
رویای روشنِ عشق را
رستگاری بخش...
عاقبت هجوم ناگهان عشق ،
فتح میکند پایتخت درد را …...
شانه‌ات مجابم میکند
در بستری که عشق تشنگی‌ست...
بر عشق تواَم نه صبر پیداست نه دل
بی روی تواَم نه عقل برجاست نه دل
این غم که مراست کوه قافست نه غم ...
این دل که تو راست سنگ خاراست نه دل...
خواب اگر نبود ،
چقدر آدم ها دق می کردند !
همان هایی ک به عشق دیدار کسی ،
چشم هایشان را می بندند ......
می‌خواهم دعا کنم ؛
برای آبادانیِ کشورم،
برای شادیِ دل‌های بی‌قرار،
و برای سامان گرفتنِ روزگارِ مردمی که به امیدِ فرداهایی بهتر، سختیِ این‌روزهایشان را به جان خریده اند .
من روزهای خوب را،
من آرزوی تمامِ مردمِ سرزمینم را آرزو می‌کنم .
و می‌دانم که یکی از این‌روزها، تمامِ اتفاقاتِ خوب، خواهند افتاد و درختانِ تحول، جوانه خواهند زد.
من بالای آسمانِ این شهر، خدایی دیده‌ام که هر غیر ممکنی را ممکن میکند،
می‌دانم روزی می‌رسد که خاطراتِ روزهای سخ...
سالها عشق ؛
در دقیقه‌ای نفرت فراموش میشود !...
وقتی عشق به پایان می‌رسد
بدان که عشق نبوده است
عشق را باید زندگی کرد
نه آنکه به یاد آورد....
تو مرا آنقدر آزردی..
که خودم کوچ کنم از شهرت..
بکنم دل ز دل چون سنگت..
تو خیالت راحت..
می روم از قلبت..
می شوم دورترین خاطره در شب هایت
تو به من می خندی..
و به خود می گویی:
باز می آید و می سوزد از این عشق ولی..
بر نمی گردم نه!!!
می روم آنجایی
که دلی بهر دلی تب دارد..
عشق زیباست و حرمت دارد..
تو بمان..
دلت ارزانی هر کس که دلش مثل دلت
سرد و بی روح شده است..
سخت بیمار شده است..
تو بمان در شهرت.....
چه دل خونیه … !!
حالم خرابتر از اون که بدونیه … !!
چه دل خونیه … !!
اونی که داره میگذره جوونیه … !!
کجا تو گم شدی کجا نشونیه … !!
چه دله خونیه … !!
تو حالی که باید عشق برسونیه … !!
چه دله خونیه … !!
داره بارون میاد چه آسمونیه … !!
چیزایی که میگی به چه زبونیه …...
دوستت دارم
شبیه آزادی
و می دانم
عشق
آغاز اندوه است،
گل
آغاز گلوله......
عشق یعنی
که جهان غایب و تو حاضر قلبم باشی......
دلت تهرون چشات شیراز
لبت ساوه هوات بندر
بمم هر شب تنم تبریز
سرم ساری چشام قمصر
دلم دل تنگه تنگستان
رو دوشم درد خوزستان
غرورم ایل قشقایی
تو رگ هام خون کردستان
تو خونم جنگ تحمیلی
تو خونت ملک اجدادی
خرابم مثل خرمشهر
ولی تو خرم آبادی
تمام کودکی هامو بهم دنیا بدهکاره
تو با لالایی خوابت برد منم با موج خمپاره
دیگه خسته ام از این شهرو از این دنیای وا مونده
می خوام برگردم اونجایی که انگشتام جا مونده
دلم بعد از تو با هر چی که ترکش داشت جنگی...
گذشته‌ای که راست و ریس نشده ،
بالاخره یه جوری میاد سراغت !
چه با عشق ، چه با نفرت ......
اگر عشق
آخرین عبادت ما نیست
پس آمده‌ایم اینجا
برای کدام درد بی‌شفا
شعر بخوانیم و باز به خانه برگردیم؟...
تنهایی شب بشکنی تو خلوتت آخرشم خیابونا هم صحبت دردات بشن
سخته که اشکات هم قدم شه با بارونای این شهر
چقدر با عشق موهاشو میکردم نوازش رقصید همه جوره به سازش.....
ادامه
