شعر

چگونه غذا از گلو پایین رود
وقتی
گذشته‌ی تلخِ سنگین را بالا می‌آوری؟
با هر قاشقی،
حفره‌ای در ذهن کَندی،
سر از سلولی دیگر درآوردی...

ای زندگی!
سر از دنیای تو درآوردم!
اقرار می‌کنم قاتل، من بودم
که با چاقوی «بودن»
به جانت اُفتادم
اقرار می‌کنم
که پنجره، که کبوتر،...

کسی مُرده است
و بادها می‌گویند
نه به دار است نه به بار
داغِ دلِ جنوب
از شینِ شناسنامه
به برگِ آخرش رسیده
من، نخلی بی سر
که جعبه‌ی خرمایش را
دستش داده‌اند
نشسته‌ام کنار جاده‌ای
به انتظار
شاید ماشینی پایم بایستد
مرا «نفر» حساب کند
و اگر مهربان باشد...

اصلا موسیقی برای همین بود

برای گم نشدن در برهوت جهان

برای دوست داشتن و دوست داشته شدن

برای من،برای تو،برای ما

کلمه...
کلمه...
کلمه...
گاهی شعر نمی آید
بگذار سیر ببینمت...

چشمت، پرنده نداشت
آغوشت
مثل همیشه نبود
تنها
صدای بریدن می‌آمد
صدای بریدن
صدای...
چگونه بگویم؟؛
حس کردم
یک درخت ارغوان
در سینه‌ام افتاد !!

کاش روز و روزگار   بهتری پیدا شود..
یک رفیق اهل دل یا  دلبری پیدا شود

بر لب سرد زمین مانند آغاز بهار.
از صدایِ بُلبلان شور وشری پیدا شود

باز باران با سخاوت،  دشت را مهمان کند
در گلستانهایِ ما گل پیکری پیدا شود

یا برای حال ما و حال...

کاش روز و روزگار   بهتری پیدا شود..
یک رفیق اهل دل یا  دلبری پیدا شود

بر لب سرد زمین مانند آغاز بهار.
از صدایِ بُلبلان شور وشری پیدا شود

باز باران با سخاوت،  دشت را مهمان کند
در گلستانهایِ ما گل پیکری پیدا شود

یا برای حال ما و حال...

آزاده باشیم و حقیقت را بگوییم
در وادی اندیشه راه حق بجوییم

گاهی بگوییم از غم و بی‌همنوایی
از سست‌عهدی‌ها و رنج بی‌وفایی


هرچند خوب است از گل و ریحان بگوییم
از شمع از پروانه و هجران بگوییم

هرچند درد عاشقی درد کمی نیست
این درد را غیر صبوری مرهمی...

من مدیون غمی هستم که از جانم گذر کرده
مدیون زخم‌هایی که مرا از نو سحر کرده

مدیون دردهای سخت و بغضی در گلو مانده
که خاکستر نشد در من، که آتش شعله‌ور کرده

اگر آسان، رهی بودم به مقصد بی‌شتاب و غم
کجا این بال و پر، روحم به...

(سجده‌ی اخلاص)

دل اگر پاک نشد سوی تو راهش ندهند
برگه‌ی عفو به دستش ز گناهش ندهند

آن کسی که شده آلوده به‌دریای گناه
نم اشکی به تبرّک، به نگاهش ندهند

سرِ شب تا به سحر گر که بگوید: «الغوث»
چون دلش پاک نگردیده، پناهش ندهند

تا که بر دوش...

نوری به خلوت این شب اختر نمانده است
هر طرف دشمنی است و یاور نمانده است

دریای بغض و غصه به جانم خروش کرد
قویم شکست طاقت و لنگر نمانده است

از نای خسته نغمه شادی نمی تراود
دیگر نوای مستی و ساغر نمانده است

گفتم که عشق مرهم دردم...

پلک می‌زنم
کانال می‌زنم
پلک می‌زنم
مگر به من است
چه روشن باشد چه خاموش
تلویزیون
تصویرِ تو را قاب می‌گیرد
خودت ببین
که دست‌ها
از کنترل خارج شده‌اند
و دارند موهایت را
و دارند موهایت را
خرگوشی می‌بافند.

تکلیف روشن است:
دست از سرت بر نخواهم داشت
حالا هر...

شماره 6


پرواز


دیریست که در میکده دنبال تو هستم
عمریست که از عشق تو در میکده مستم

ای آنکه نمودی دل ما را به دمی خوش
گر مست نباشم به چه باشم به چه دلخوش

خوشبو شوم امشب که تو یکدم بدمی باز
شاید که ره عشق تو امشب...

مهر را، در باورِ شبهای قلبم، خوانده ام
از دلِ پاکم، دمادم، کینه ها را، رانده ام

با وجودِ آن که جانم، بسته ی بندِ غم است
باز هم، امّید را، با شورِ جانم، خوانده ام

من که از: ماتم پر است امواجِ قلبِ خسته ام
همچنان در: انتظارِ لطفِ...

«شَهْرٌ رَمَضانَ الّذی اُنزِلَ فیهِ الْقُرآنُ»

(ماه خدا)

مژده یاران که ز رَه، ماه خدا آمده‌ است
ماهِ دلدادگی و مهر و وفا آمده‌ است

ماهِ صیقل زدن روح و دل زنگاری
ماهِ تسبیح و مناجات و مه بیداری

ماهِ تنزیل کتاب احدیت، قرآن
ماهِ جاری شدن رحمت و ماهِ...

دلتنگ مادری هستم ک رویا می بافد
تنها نشسته است و دار قالی می بافد

دلتنگ مادری هستم ک دلش تنگ است
تنها نشسته است وپر از حرف است

دلتنگ مادری هستم ک ناز دارد
تنها نشسته است و دل پر راز دارد

دلتنگ مادری هستم ک نا ندارد
تنها...

از چه رو موجِ بلا در غمِ ویرانه ماست؟
او ندانست که دریاچه پریخانه ماست

لب دریای جنون، آخرِ شه‌نامه ماست
قایقی هست که اندازه پروانه ماست

تا که امواج بلا برد به دریا ما را
دائما موج سواری حظ روزانه ماست

در تلاش است رُخَش را بزند بر رخ...

آه ای دل آشفته،در این جنگل تیره آرام بگیر.

شاید فردا خورشید تابان بیاید

با نوری گرم بر سر زمین.

غمها را بشوید،چون جریان آب.

و نغمه های غمگین در دل شب خاموش شود.

در دل طوفان هم نبض زندگی جاری است.

با هم بخوانیم سرود زندگی را،

در زیر...

ألسّلامُ عَلَیکَ یا بقیةاللهِ فی أرضه)

گفتم نگاهی می‌شود، شاها به این سائل کنی؟
گفتا که باید سال‌ها ، در راهِ ما منزل کنی

گفتم که منزل کرده‌ام، عمری به راهت ای صنم!
گفتا که باید بیش ازین، ما را به خود مایل کنی

گفتم که ماهِ من تویی، در...

چشمم به راهِ تو، دلم پُر اضطراب است
این فاصله یادآور رنج و عذاب است

لحظه به لحظه میشمارم روزها را
در کشور روحم پس از تو انقلاب است

جانم تویی ای گل ولی از،دست دوری
یک چشم من خون است یک چشمم گلاب است

دور تو میگردم بخواهی یا...

دلم بهانه می کند طلوع دیدن تو را
تا به کجا دلم کشد ، حسرت دیدار تو را

در این قبیله که دیدار روبرو جرم است
زبان دهکده لال است و گفتگو جرم است

بروی شانه طوفان رها نکن دیگر
حریر ملک ختن را که مو به مو جرم است

اگر چه حضرت حافظ وصال می طلبد
بگو به خواجه حذرکن که آرزو جرم است

نگو که  سیب...

ترک من کن سبز خوش رو
ترک من که..
سرمای تاریکی اتش نبض را به اسارت گرفت
که خانه ای رنگین کمان پس از زمستان سردخانه ای رنگ ها شد
ترک من کن سبز خوش رو
ترک من
که مبادا سرمایی صدایم ذوق غنچه ای شادت را به انجما ببرد...

شاری شیرین :
شَهرِ من شهرِ عشقِه وُ حماسِه
قصّۂ جنگُ تو دلش جا داده
شهرِ مَردان وُ زنانِ صبوره
کُردِ کرمانشاه همیشه غیوره
شهر کرمانشاه مَهدِ دلیرانه
شهر شهیدان عزیزِ ایرانه
کرمانشاهُ با مردماش می شناسن
مردمی باصفا که اصیل و دیندارن
شهرِ خَلّاقِ خوراک کشوری
طعم غذاهات می...