متن
add_circle_outline
search
menu
صفحه نخست
متن زیبا
بیو
پیامک
متن آهنگ
درباره
پشتیبانی
اپلیکیشن
ثبت نام
افزودن متن
کاربران فعال
جستجو
جستجو
×
متن
متن آهنگ
متن ادبی
زیبا متن : مرجع متن های زیبا
جملات ادبی
جمله ادبی
باید آدمی باشد
بیاید
کنارت بنشیند
شانه هایت را کمی بمالد
سرت را روی شانه اش بگذارد
استکانی چای به دستت بدهد
دستی بر سرت بکشد
و زیر گوشت ارام بخواند:
(( با هم از پسش بر می آییم ))
تا ادم فرو نریزد
از بین نرود
غرق نشود...
- سیده پرنیا عبدالکریمی...
متن سیده پرنیا عبدالکریمی
ارسال شده توسط
اشعار ادبی
می نوازد دستان عشق گیسوان پریشان دخترک صبح را
در طلوعی دیگر با نغمه چکاوک های عاشق ثانیه ثانیه، پر مهر
رقصان، میان زمین و زمان قصه شیرین و فرهادی دیگر در میان واژه ها جوانه می زند و مطلعی شیرین می شود
برای غزل عشق که با پرتوی جانبخش می سراید
دخترک صبح، در کوی مستان؛ آن را
بادصبا...
متن ادبی
ارسال شده توسط
آوای باد صبا
بیشعوری یعنی انجام هر گونه رفتار
و گفتاری که باعث آزردگی دیگران
شود...
متن آریا ابراهیمی
ارسال شده توسط
آریا ابراهیمی
ای شکوفه ی لبخند، ای نجابت رویش تو کیستی که از نبودنت آسمان غمگین وزمین خشک وپاییز زودتر از همیشه از راه می رسد
امابا تو بهار طعم بهار نارنج دارد و جهان حریر چشمانت را بر سردر خود می آویزد ،با یادت گل ها قد می افرازند ودرختان خلعت پادشاهی به تن می کنند
ای سیه چشم حریر پوش ،که گیسوان را افکندی به دوش
مرا ارزان مفروش که برای تو جوانی داده ایم............
حجت اله حبیبی...
متن حجت اله حبیبی
ارسال شده توسط
habibi H
و عشق یعنی غمی عمیق، اما بسیار عزیز
آیا تو تا به حال، غمِ عزیز کسی بوده ای؟...
متن عاطفه محمدپور
عشق درد است
مرگ حق است
اشک سهم است
چرا درد و رنج و مرگ حق است؟!
اما نگفتند حال خوش لحظه حق است
نگفتند پایان هجران حق است
و از مهم تر چرا نگفتند خواب خوش شبانه حق است
افسوس بر منطقی که انطباق ندارد.
مبینا سایه وند...
متن مبینا سایه وند
ارسال شده توسط
مبینا سایه وند
در دنیایی که دم از اصالت زنند
فخر فروشی کجای جهان را گیرد جایی؟!
مبینا سایه وند...
متن مبینا سایه وند
ارسال شده توسط
مبینا سایه وند
قشنگ ترین لبخند
عمیق ترین رازها رو مخفی میکنه
قشنگ ترین چشمها
بیشترین اشک رو ریختن
ومهربون ترین قلب ها
بیشترین دردو حس کردن...
متن آرزو اکبری
ارسال شده توسط
Arezo85
صنما چه ماهرانه دل ببردی از ما
آنقَدَر محو تو هستم که ندانم چه شود در دنیا...
متن طاهره عباسی نژاد
ارسال شده توسط
طاهره عباسی نژاد
عشق
کلمه ای آشنا و در عین حال ناشناخته
مفهومی به قدمت تاریخ؛ اما تازه
واژه ای سرشار از گرما و صمیمیت؛ هرچند سرد و بی جان
و رقیبی در خور برای عقل که دل را مقر فرمانروایی خود کرده و ازجا فرمان های خودخواهانه اش را بر کل تن دیکته میکند...
متن ادبی
ارسال شده توسط
Mohamad_zfd
از دروغ هایش از نیرنگ هایش خسته ام ...
پس کو صداقت و محبت چرا اندکی محبت در میان دل مردم نیست چرا قطره ای از
عشق در چشمان بنده هایت نیست همش دروغ پیدا است همش نیرنگ پیدا است ......
متن دلنوشته
ارسال شده توسط
امید خدیجه
خدایا خسته ام ... از این زندگی ... از این دنیای به ظاهر زیبا ...
از این مردم که به ظاهر صادق و با وفا ...
خسته ام ... از دوری ...از درد انتظار از این بیماری نا علاج خسته ام
از این همه دروغ و نیرنگ خسته ام ......
متن دلنوشته
ارسال شده توسط
امید خدیجه
مهم نیست آن بیرون چه خبر است
دشمن یادوست
مهربان یانامهربان
من به گشوده شدن تمام گره ها ایمان دارم
چون کارم رابه خدا می سپارم...
متن دلنوشته
ارسال شده توسط
امید خدیجه
چشم هایم طبیعت را می جویند
و به هر سمتی که نگاه می کنم
زیبایی بیداد می کند.
از درختان سرو سر به فلک کشیده
تا چمن های سرسبز که آفتاب
پوستشان را زرد کرده
یا از گل های گلزار که با
رنگ و عطرشان عاشق را
مست می کنند.
یا درختان بید مجنون که
دست هایشان به زیر آمده
و
در برابر عظمتت تعظیم می کنند.
گویا این عظمت و زیبایی
پایان ندارد و
چشم های عاشق را
سیراب نمی کند....
متن ادبی
ارسال شده توسط
SEYYEDSALEH
من
نیست ترین
هست جهانم......
متن آریا ابراهیمی
ارسال شده توسط
آریا ابراهیمی
چه تلخ است شرمساری کبیر از جفای صغیر...
چه سخت است رجعت حرف اُلفت از شهوت کُلفت...
آه که چه بد غلامانی بودیم که حرف خالق را به شهوتی زود گذر برگرداندیم و با پاره ای از روحش با تمام وجود گناه کردیم و هر چه گذشت از شرافت دورتر و بی شرف تر شدیم.انگار نه انگار که او با امید وجود روحش در ما بی لیاقتان ما را اشرف مخلوقاتش خواند.
به نام خودش قسم که شرف حیوان از انسان بیشتر است
شرف آن شیری که تا گرسنه نباشد نمیدرد
به صد شرف انسانی که از دل سیری م...
متن ادبی
ارسال شده توسط
طاهره عباسی نژاد
دردم به جان رسید و طبیبم پدید نیست
داروفروشِ خسته دلان را دُکان کجاست؟...
متن شعر
با من کنار بیا
همچون ماه
با نیمه ی تاریکش...
من به اندازه ی غم های دلم پیر شدم
از تظاهر به جوان بودن خود سیر شدم
عقل می خواست که بعد از تو جوان باشم و شاد
من ولی با غمِ عشق تو زمین گیر شدم...
من چرا دل به تو دادم که دلم می‌شکنی
یا چه کردم که نگه باز به من می‌نکنی
دل و جانم به تو مشغول و نظر در چپ و راست
تا ندانند حریفان که تو منظور منی
دیگران چون بروند از نظر از دل بروند
تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی
تو همایی و من خسته بیچاره گدای
پادشاهی کنم ار سایه به من برفکنی
بنده وارت به سلام آیم و خدمت بکنم
ور جوابم ندهی می‌رسدت کبر و منی
مرد راضیست که در پای تو افتد چون گوی
تا بدان ساعد سیمینش به چوگان بز...
مشتاقی و صبوری از حد گذشت یارا
گر تو شکیب داری طاقت نماند ما را
باری به چشم احسان در حال ما نظر کن
کز خوان پادشاهان راحت بود گدا را...
ای کاش نکردٖمی نگاه از دیده
بر دل نزدی عشق تو راه از دیده
تقصیر ز دل بود و گناه از دیده
آه از دل و صد هزار آه از دیده...
راه گم کرده و با رویی چو ماه آمده ای
مگر ای شاهد گمراه به راه آمده ای
باری این موی سپیدم نگر ای چشم سیاه
گر بپرسیدن این بخت سیاه آمده ای
کشته چاه غمت را نفسی هست هنوز
حذر ای آینه در معرض آه آمده ای
از در کاخ ستم تا به سر کوی وفا
خاکپای تو شوم کاین همه راه آمده ای
چه کنی با من و با کلبه درویشی من
تو که مهمان سراپرده شاه آمده ای
می تپد دل به برم با همه شیر دلی
که چو آهوی حرم شیرنگاه آمده ای
آسمان را ز سر افتاد کلاه خورشید
به سلام تو که...
من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی
عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی
دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم
باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی
ای که گفتی مرو اندر پی خوبان زمانه
ما کجاییم در این بحر تفکر تو کجایی
آن نه خالست و زنخدان و سر زلف پریشان
که دل اهل نظر برد که سریست خدایی
پرده بردار که بیگانه خود این روی نبیند
تو بزرگی و در آیینه کوچک ننمایی
حلقه بر در نتوانم زدن از دست رقیبان
این توانم که بیایم به محلت به گدایی
عشق...
یک استکان پر از چای و حس بودن باهم
نمی‌دهم به جهان این خلوصِ چایِ دوتایی...
متن شعر
هرکسی یک دلبر جانانه دارد
من تو را...
مانده ام چگونه تو را فراموش کنم
تو با همه چیز من آمیخته ای...
متن شعر
به تو دل بستم و غیر تو کسی نیست مرا
جُز تو ای جان جهان، دادرسی نیست مرا
عاشق روی توام، ای گل بی مثل و مثال
به خدا، غیر تو هرگز هوسی نیست مرا
با تو هستم، ز تو هرگز نشدم دور؛ ولی
چه توان کرد که بانگ جرسی نیست مرا
پرده از روی بینداز، به جان تو قسم
غیر دیدار رخت ملتمسی نیست مرا
گر نباشی برم، ای پردگی هرجایی
ارزش قدس چو بال مگسی نیست مرا
مده از جنت و از حور و قصورم خبری
جز رخ دوست نظر سوی کسی نیست مرا...
کتاب کهنه تاریخ را
نخوانده ببند
دلم گرفت
از این گردش و
از این تکرار
...
متن شعر
چه دانستم که این سودا
مرا زین سان کند مجنون
دلم را دوزخی سازد
دو چشمم را کند جیحون ......
درون سینه ام دردیست خونبار
که همچون گریه می‌گیرد گلویم
غمی آشفته ، دردی گریه‌آلود
نمی‌دانم چه می‌خواهم بگویم ......
بهشت را دوبار دیدم
یک بار در چشمانت
یک بار در لبخندت...
مرا زیستن بی تو، نامی ندارد
مگر مرگ من
زندگی نام گیرد...
آرام بگویم دوستت دارم
تو بلند بلند مرا در آغوش می کشی ؟...
تا به کی باشی و من
پی به حضورت نبرم ؟
آرزوی منی
ای کاش به گورت نبرم...
تو نیستی که ببینی چگونه با دیوار
به مهربانی یک دوست از تو می‌گویم
تو نیستی که ببینی چگونه از دیوار
جواب می شنوم...
قسمت این بود سرم بی تو به زانو برسد...
به شرط
آبرو یا جان،
قمار عشق کن با ما
که ما جز باختن،
چیزی
نمی خواهیم ازین بازی!...
خُدا میداند
شِعر برایم
مُعجزه ی اَست که نامِ تو را فریاد میزنم !
اِجابت شو مَن به تو ایمان دارم...!...
آه......
که در
فراق او
هر قدمی است
آتشی ............
غم در دل تنگ من
از آن است که نیست
یک دوست که
با او غم دل بتوان گفت ....!...
لب تر نکن اینقدر
که زجرم بدهی باز
یک مرتبه محکم
بغلم کن که بمیرم...
دلم در دست او گیر است،
خودم از دست او دلگیر
عجب دنیای بیرحمی،
دلم گیر است و دلگیرم...
خوشا سکوت؛
فنجان قهوه،
میز.
خوشا نشستن
چون مرغ دریایی
به تنهایی
که بر چوبکی بال می گشاید...
عشق یعنی می توان پروانه بود
یک نگاه ساده را دیوانه بود
عشق یعنی یک سبد یاس سپید
نسترن هایی که دستان تو چید
عشق یعنی باور رنگین کمان
پرگرفتن در میان آسمان
عشق یعنی ما شدن یعنی خروج
قله این زندگی یعنی عروج
عشق یعنی عالمی حرف و سکوت
یک دل بشکسته هنگام قنوت
عشق یعنی یک قدم آنسوی من
روحی اندر کالبدهای دو تن
عشق یعنی عهد بستن با خدا
تا نگردیم از کنار هم جدا
عشق یعنی مثل شمعی سوختن
چشم بر پروانه خود دوختن
عشق یعنی سادگی یعنی صفا
مخلص و ...
ما را به غیر یاد تو اندر ضمیر نیست...
اینقدر مرا با غم دوریت نیازار
با پای دلم راه بیا قدری و بگذار ...
این قصه سرانجام خوشی داشته باشد
شاید که به آخر برسد این غم بسیار...
بوی زلف او
حواسم را
پریشان کرد
و رفت...........
کدام خانه ؟
کدام آشیانه ؟
صد افسوس
بی تو شهر پر از آیه های تنهاییست...
دوستت دارم
همان قدر
که نمیگویم !
همان قدر
که نمیدانی !
همان قدر
که نمی آیی...
ادامه
