متن
search
menu
صفحه نخست
متن زیبا
بیو
پیامک
درباره
پشتیبانی
جستجو
جستجو
×
متن فلسفی
زیبا متن : مرجع متن های زیبا
جملات فلسفی
جمله فلسفی
تصور میکنم دوزخ از اختراعاتِ مردمانِ بیدادگر باشد.اگر کسی دارای احساساتِ بشری باشد،هیچوقت تصور این موضوع را هم نمیکند که انسان،به جرم اینکه در زمان حیات خود بر روی کره ی زمین برخلافِ مذهبِ عشیره ی خود رفتار کرده است،باید تا ابدالدهر در آتشِ جهنم بسوزد و هیچگونه امیدی هم برای استخلاص و عفوِ وی وجود نداشته باشد.چنین طرزِ تفکری شایسته ی انسان های شرافتمند نیست....
بعد از هیتلر، همه ی آلمان درک کردند که او چه بلایی بر سر کشور و زیربناهای آن آورده است؛ اما یک چیز نابود شده‌ی اساسی بود که هرکسی نمی‌فهمید و آن، خیانت هیتلر به کلمات بود. خیلی از کلمات شریف، دیگر معنی خود را از دست داده بودند، پوچ و مسخره شده بودند. عوض شده بودند. آشغال شده بودند.
کلماتی مانند آزادی، آگاهی، پیشرفت و عدالت....
+ آیا نگران این نیستی که بعد از مرگ همه تو را به فراموشی بسپارند؟
- خب،تو نگرانی؟
+ فک نمیکنم.من با آدم های زیادی در ارتباط هستم که با هم صمیمی هستیم.وقتی عشق بین ما هست،مگر میشود فراموش شد؟عشق کلید زنده ماندن است حتی بعد از مرگ....
اشخاص با فکر سالم؟
این مسئله کاملا جنبه نسبی دارد. اشخاص سالم خیلی کمیابند. تقریبا در کلیه افراد بشر زوایایی برای جنون وجود دارد ...
بخاطر دارم وقتی که در کالیفرنیا بودم ، در یکی از روزهایی که باران سیل آسا می بارید ، در اتومبیل خود به یک نفر عابر پیاده رو که خیس آب شده بود پناه دادم. این مرد با عقیده برتری نژادی مخالفت می ورزید و من هم در این مورد با او هم عقیده بودم. ضمن گفت و شنود ، رشته سخن به فیلیپین کشید. عابر مورد بحث گفت: اهالی فیل...
آیا عجیب نیست که با وجود اصل مسلمِ مرگ باز هم مردم بتوانند بخندند و تفریح کنند و شاد باشند؟ باز اگر مرگ یک امر احتمالی بود، جا داشت که انسان امیدوار باشد؛ ولی نه، مرگ اجتناب ناپذیر است؛ چنانکه توالی شب و روز....
نیچه، آفریدگارِ فلسفه‌یِ ارزش‌ها، اگر اندکی طولانی‌تر زیسته بود، می‌دید که انتقادی‌ترین مفهوم در خدمتِ بی‌روح‌ترین و پست‌ترین همسان‌گریِ ایدئولوژیک قرار گرفته است؛ می‌دید که ضربه‌هایِ چکشِ فلسفه به تملّق‌گویی بدل شده است؛ می‌دید که جایِ مجادله و ستیزه‌جویی را کینه‌توزی، نگهبانِ غُرغُرویِ نظمِ مستقر، سگِ نگهبانِ ارزش‌هایِ جاری گرفته است. می‌دید که تبارشناسی گرفتار در چنگِ بردگان، کیفیت‌ها را فراموش کرده است، خاستگاه‌ها را فراموش کرده است....
همیشه سکوت نشانه ی تایید حرفِ طرف مقابل نیست،گاهی نشانه ی قطع امید از سطح شعور اوست....
عقاید جدید تنها به این دلیل همیشه مورد شک و تردید قرار می گیرند و اغلب با مخالفت مواجه می شوند که قبلاً رایج نبوده اند....
خود را در جایی درگیر کن که فضیلتِ دروغین به کار نیاید؛ چنان‌جایی که آدمی در آن، همچون بندبازِ بر رویِ بند، یا می‌اُفتد، یا سَرِپا می‌ماند یا راه به بیرون می‌برد......
تنها کاری که ازم برمی آمد این بود که مشت گره کرده ام را تکان بدهم و به این حقیقت فکر کنم که میل آدم ها به بردگی قابل باور نیست ، خدایا بعضی وقت ها چنان آزادی شان را پرت می کنند کنار
انگار داغ است و دست شان را می سوزاند ......
هیچ چیز نه نیک است و نه بد، ولی فکر کردن درباره ی چیزی به عنوان نیک و یا بد، آن را نیک و یا بد می کند. در شهوات جنسی، ثروت و میل به خوردن غذا فی نفسه شری وجود ندارد. همه اش بستگی دارد به اینکه از این گونه انگیزه ها و امیال چگونه بهره برداری می کنید. مثلا میل به خوردن غذا را می توانید بدون اینکه کسی را به خاطر یک قرص نان بکشید،برآورده کنید....
میانِ مردم عقل از هر چیز بهتر تقسیم شده است، هر کس بهره‌ی خود را از آن، چنان تمام می‌داند که مردمانی که در هر چیزِ دیگر بسیار دیرپسند اند، از عقل بیش از آن که دارند آرزو نمی‌کنند....
یک سیب افتاد و جهان از قانون جاذبه باخبر شد ...
میلیونها جسد افتاد و بشریت معنای انسانیت را درک نکرد....
تمایلات خود را میان دو دیوار محکم اراده و عقل حبس کنید....
از تاوان دادنِ ابلهانه به همه دست بردار!تو میتوانی از این پس به زندگیِ خود بپردازی و خوش بگذرانی!هر اندازه روزگار را ورق بزنی و موشکافی کنی،باز به چیزی بیش از این برای دیدن دست نمی یابی...خواه دوراندیشی کنی،خواه نه!...
اگر همه ی ما میتوانستیم برای دلسوزی به حال خودمان حد و حدودی قائل شویم و لحظاتی اشک بریزیم و بعد ادامه ی روز را به کارهایمان رسیدگی کنیم،خیلی عالی...
کسی که دارای عزمی راسخ است جهان را مطابق میل خویش عوض می کند....
بی معنایی جوهر زندگی است، همیشه و همه جا با ماست. حتی جایی که کسی نمی خواهد ببیندش، حی و حاضر است: در فجایعِ گوشه و کنار دنیا، در جنگ های خونین، در سخت ترین مصیبت ها. شهامتی بسیار باید تا بتوان در شرایطِ سخت و غم انگیز، بی معنایی را بازشناخت و به اسم صدایش زد. اما بازشناختنش کافی نیست، باید دوست داشتنش را یاد گرفت. نگاه کنید دوست من، از اینجا در این پارک، رو به روی ما بی معنایی در نهایت وضوح، در نهایت معصومیت و زیبایی حاضر است، بله زیبایی. همانطو...
اشتباه بزرگی که خیلی از مردم می کنند،معمولا آنهایی که از دانشگاه فارغ التحصیل شده اند،این است که فکر می کنند هر چیزی که در آن لحظه می دانند تمام آن چیزی است که درباره ی یک موضوع خاص می دانند. گاهی اوقات،فکر می کنند تمام آن چه را که لازم است در مورد یک موضوع می دانند.
این را تله ی هوشمندی مجری ضعیف می نامند که همان نالایقی ناخودآگاه است.
این همان شخصی است که نمی داند و نمی داند که نمی داند....
دوره هایِ بزرگِ زندگی‌مان زمان هایی‌ست که چنان دلیر می‌شویم که بدترین جنبه‌هایِ خود از چشم دیگران را بهترین جنبه‌هایِ خود بدانیم....
از استثنائات است که کسی را به خاطر آنچه که هست دوست بدارند.
اکثر آدمها چیزی را در دیگران دوست دارند که خود به آنها امانت می دهند.
خودشان را، تفسیر و برداشت خودشان را از او!
گوته...
پرنده ای که بال و پرش ریخته باشد
مظلومیت خاصی دارد
باز گذاشتن در قفسش توهینی است به او
در قفس را ببند
تا زندان دلیل زمینگیر شدنش باشد،
نه پر و بال ریخته اش......
انسان گرگ انسان است. البته گرگ ها یکدیگر را نمی خورند و این خود نشان می دهد که گرگ نسبت به گرگ رفتار انسانی دارد!...
بهتر است بواسطه آنچه که هستید مورد تنفر قرار گیرید تا به واسطه آنچه نیستید، مورد عشق و علاقه واقع شوید....
ما از ترس طرد شدن مدعی شدیم کسی هستیم که نبودیم.ترس از طرد شدن تبدیل به ترس از مطلوب نبودن شد.سرانجام ما به کسی تبدیل شدیم که در حقیقت نیستیم.تبدیل به رونوشتی شدیم از باورهای مادر،پدر،جامعه و مذهب ......
سخن گفتن مرا می ترساند، زیرا با آنکه همیشه به قدر کافی نمی گویم، همیشه نیز بیش از اندازه می گویم....
به ندرت در هر صد نفر یک نفر ارزش آن را دارد که با او بحث کنی.بگذار دیگران هر چه دوست دارند بگویند زیرا هر کسی آزاد
است که احمق باشد....
اگر تعداد قابل توجهی از انسان ها این حقیقت را دریابند که افتراق و تفاوتهای واقعی بین هرکدام از ما تنها در باورهای ما نهفته است.در اینصورت خود به خود بیداری فراگیری در کره ی خاکی ما بوجود می آید و این حقیقت آشکار می شود که همه ما در یک سرنوشت بهم پیوسته و ناگسستنی با هم سهیم خواهیم بود....
هیچ یک از ما به این باور نرسیده ایم که همگی ما به هم شباهت داریم و کاملا مثل هم هستیم.سیاه پوست ها و سفید پوست ها،کاتولیک ها و پروتستان ها،زنان و مردان و ...
اگر واقعا یکدیگر را شبیه به هم می دیدیم،آنگاه میتوانستیم اشتیاق زیادتری برای پیوستن به خانواده ی بزرگ انسانی در این جهان داشته باشیم و شاید همین قدر که به خودمان اهمیت میدهیم،به اعضای این خانواده هم اهمیت میدادیم.همه ی ما از یک آغاز مشابه-تولد-و پایانی میل-مرگ-برخورداریم.پس چگونه میتوانیم ...
اگر ما به کاری مشغول نشویم و در گوشه ای نشسته و تنها به غم و غصه هایمان فکر کنیم،زاییده ی این ذهنیت ما به قول داروین کرم هایی خواهند بود که ذهنِ ما را میخورند و قدرت اراده و عمل را از ما میگیرند....
نشانه ی یک انسان رشد نیافته این است که میخواهد شرافتمندانه برای هدفی بمیرد ولی نشانه ی یک انسان رشدیافته این است که می خواهد برای یک هدف،متواضعانه زندگی کند....
اگر می خواهی مستحق جهنم بشوی کافی است که راحت توی رختخوابت دراز بکشی . دنیا بی عدالتی است: اگر قبولش کنی شریک جرم می‌شوی، اگر عوضش کنی جلاد می‌شوی. ها! ها!
بوی گند زمین تا آسمانها رفته است....
فلسفه نوعی درمانگری است و فیلسوف کسی است که بیماریهای فهم انسان را علاج می‌کند....
پذیرش حقیقت در مورد سختی ها برای آدم امنیت خاطر ایجاد می کند. به نظر من از نظر روانشناسی آرامش خاطر، موجب آزادسازی انرژی می شود.
هر زمان که ناخوشایندترین و نامطلوب ترین وقایع و اتفاقات ممکنه را بپذیریم، دیگر چیزی برای از دست دادن نداریم....
زاهدانه ترین حرفی که شنیده ام: در عشقِ حقیقی روح است که تن را در آغوش می‌گیرد.
فریدریش نیچه | فراسوی نیک و بد...
روشنگری یعنی خودمان بیندیشیم به جای این که اجازه دهیم دیگران به جای ما بیندیشند.
کانت...
ترسو قبل از مرگش بارها میمیرد؛ دلیر فقط یک بار طعم آن را میچشد....
ما توضیحی به کسی بدهکار نیستیم. بگذار بگویند غیرمنطقی یا غیر اجتماعی هستیم؛ اما به این می ارزد که خودمان باشیم.
تا زمانی که رفتار ما وتصمیم های ما به کسی آسیبی نمیزند ما توضیحی به کسی بدهکار نیستیم؛
چقدر زندگی ها که با این توضیح خواستن ها و تلاشهای بیهوده برای قانع کردن دیگران بر باد رفته اند....
خجالت آور است تماشای کسی که آخر عمری، خود را موشکافی می‌کند و به این نتیجه می‌رسد تنها چیزی که با خود به گور می‌برد شرم زندگی نکردن است ......
برای آنکه افراد منطقی فکر کنند و به سلامت عاطفی و رفتاری سازگارانه دست یابند، باید در نظام اعتقادی خود تجدیدنظر کنند. اعتقاد و باور های خشک و جزمی خویش را شناسانی کنند و از زیر سلطه ی آنها خارج شوند، دست از بایدها و نبایدها و مطلق گرائی بردارند و سرانجام نظام باورها و گرایش هایشان براساس تفکر و تصورات منطقی سازمان بیابد. در اینصورت است که ناراحتی ها کاهش می یابد ورفتارها تغییر جهت به شکل مطلوب می کند. چنین فردی در نظام اعتقادی و فکری انعطاف پذیر ...
هر کس با استعدادهایی خلق شده که باید آنها را به کار بندد.
به کار بستن آنها، بزرگترین سعادت در زندگی هر فرد است....
فقط زندگی در جهانی را تصور کن که در آن آیینه نباشد. تو درباره ی صورتت خیالبافی می کنی و تصورت این است که صورتت بازتاب آن چیزی است که در درون توست.
و بعد وقتی چهل ساله شدی، کسی برای اولین بار آیینه ای در برابرت می گیرد. وحشت خودت را مجسم کن!
تو صورت یک بیگانه را خواهی دید و به روشنی به چیزی پی خواهی برد که قادر به پذیرفتنش نیستی؛ صورتِ تو، خودِ تو نیست....
هیچ روح برتری نیست که آمیزه ای از دیوانگی و جنون را در خود نداشته باشد....
برای مردم تفکر همچون باری طاقت فرساست.
بنابراین همان قدری که کار حرفه ای شان ایجاب می کند می اندیشند و همانقدری که برای تفریحات مختلفشان لازم است و نیز برای گفتگو و بازی،که ازین رو باید طوری ترتیب داده شوند که آنها بتوانند با حداقل اندیشه ی ممکن کارشان را پیش ببرند ولی اگر در اوقات فراغتشان چنین تسهیلاتی نداشته باشند به جای اینکه کتابی به دست بگیرند و قدرت اندیشه شان را محک بزنند، ساعت ها کنار پنجره ولو می شوند و به پیش پا افتاده ترین اتفاقات چش...
مدارا نکردن،نظریه های بریده از واقعیت،اصطلاحات تو خالی،آرمان عاریتی،نظامهای انعطاف پذیر؛اینها چیزهایی هستند که واقعا مایه ی هراسم میشوند...تنگ نظران متعصب که قوه ی تخیل ندارند به انگل هایی میمانند که گله را مبتلا میکنند،تغییر شکل میدهند و رشد میکنند.
هاروکی موراکامی | کافکا در کرانه...
تفکر برای یک احمق به اندازه ی بلندکردنِ باری سنگین برای یک بازوی ضعیف دشوار است.هر دو میخواهند به سرعت از شرِ آن خلاص شوند.
آرتور شوپنهاور...
من به آنچه دیگران در مورد کارهای من فکر می کنند،اهمیتی نمیدهم اما در مورد آنچه خودم در مورد کارهایم فکر می کنم، بسیار اهمیت قائلم، این است شخصیت والا!
تئودور روزولت...
تنهایی، چه از نظر منطقی چه از نظر تجربی، ربطی به تنها بودن ندارد. آنچه درباره تنهایی مهم است شمار افرادی نیست که دوروبر آدم هستند، بلکه احساسی است که فرد از رابطه‌اش با دیگران دارد ...
لارس اسوندسن | فلسفه تنهایی...
تو به کسی نیاز نداری که به تو بگوید چه کسی یا چه چیزی هستی. تو همانی هستی که هستی....
۴ ساله که بودم
فکر می‌کردم پدرم هر کاری رو می‌تونه انجام بده.
۵ ساله که بودم
فکر می‌کردم مادرم خیلی چیزها رو می‌دونه.
۶ ساله که بودم
فکر می‌کردم پدرم از همه پدرها باهوشتره.
۸ ساله که شدم
گفتم مادرم همه چیز رو هم نمی‌دونه.
۱۴ ساله که شدم
با خودم گفتم اون موقع‌ها که پدرم بچه بود همه چیز با حالا کاملاً فرق داشت.
۱۵ ساله که شدم
گفتم خب طبیعیه، مادرم هیچی در این مورد نمی‌دونه…
۱۶ ساله که بودم
گفتم زیاد حرف‌های پدرمو تحویل نگیر...
ادامه
