متن زندگی

آدمها هستن که زندگی رو پیچیده میکنن؛
خود زندگی به طرز عجیبی ساده ست...

ممنونم، منم
در آینه‌ی روزهای خسته،
نامی کوچک،
اما پر از تپشِ سپاس.
منم،
که در سایه‌ی هر غروب،
به روشنایِ هر طلوع،
دست می‌گذارم بر شانه‌ی جهان
و می‌گویم:
ممنونم از بودن،
از رفتن،
از آمدن.
ممنونم، منم
که در سکوتِ شب،
صدایم را به ستاره‌ها می‌سپارم،
تا بدانند...

«چه بود زندگی؟»

چه بود زندگی؟ اگر تو نمی‌رسیدی
سایه‌ای بی‌صدا، در کوچه‌ها می‌دوید

روزها بی‌خبر، شب به تکرار می‌گذشت
ماه هم بی‌دلیل، بر آسمان می‌پرید

باد می‌رفت و هیچ، برگ نمی‌لرزید
رود می‌رفت و هیچ، موج نمی‌خندید

اما آمدنت، معنیِ بودن شد
عشق در خانه‌ی دل، پنجره‌ای بگشود

‍ آن‌که باورت نکرد
چون تکه‌ی یخ
در دهانِ رودخانه
خاموش شد،
بی‌ردّی،
بی‌نامی.

تو اما ایستادی،
با چشمانی که هنوز
جرقه‌های پنهانِ شب را
در خود نگه داشته‌اند،
با قلبی
که برای خویش می‌تپد،
نه برای سایه‌های دیگران.

عمر،
خطی باریک است
بر شیشه‌ی بخار گرفته،
و تو آموخته‌ای...

آدم هرکاری بخواهد می تواند انجام دهد
آزاد است
می تواند تمام پرندگانی که سر راهش برای پرواز قرار می گیرند را بدون درنظر گرفتن هدف و مقصدشان راهی سفر خودشان کند
اما هر پرنده ای به یک امیدی رو به روی هرانسانی ظاهر می شود
یکی برای نان، یکی...

من نیز چو خورشید🌻دلم زنده به عشق است

درختی می افتد،
همه متوجه
صدای افتادنش می شوند،
اما یک جنگل رشد میکند
کسی متوجه نمی شود
مردم اینگونه اند،
به رشدت توجه نکرده
بلکه به افتادنت توجه میکنند…
پس مواظب جای پایت باش

قانون انتظار می گوید منتظر
هرچی باشی همان وارد زندگیت میشود......

فصل ها برای درختان
هر سال تکرار می‌شوند
اما فصل های زندگی انسان
تکرار شدنی نیست
تولد، کودکی، جوانی، پیری
امروزت را دریاب...........

میدانی،
زندگی دقیقا همینی ست که میبینی،
به همین لذت بخشی،
و به همین بی رحمی.
دنیا،
آدم‌ها،
و روزهای خوبش یک روزی تمام می‌شوند.

زندگی جیره‌ی مختصریست مثل یک فنجان چای س
و کنارش عشق است
مثل یه حبه‌ی قند
زندگی را با عشق نوش جان باید کرد...

زندگی دیکته ای نیست
که آن را به ما خواهند گفت!
زندگی انشایی است
که تنها باید خودمان بنگاریم؛
زندگی می چرخد…
چه برای آنکه میخندد،
چه برای آنکه میگرید…
زندگی دوختن شادی هاست…
زندگانی هنر هم نفسی با غم هاست…
زندگانی هنر هم سفری با رنج است…
زندگانی یافتن...

من و تو مثل الفبای ساز می‌مانیم
منم شبیه نت و تو،خطوط حامل من

هر صبح خورشید فریاد می‌زند
که ای آدم...😇
کتاب زندگی چاپ دوم ندارد.
تا میتوانی عاشقانه زندگی کن🦋🫧

با لحظه‌های نفتیِ هر روز دمخور است
تک‌ماهیِ معلّقِ رویای زندگی
از تُندبادِ حادثه‌پرور دلش پُر است
پاروی در تلاش و تمنّای زندگی

بودند کسانی که قبل تر ها در زندگی هاتون نقش داشتند، بعضی ها پر رنگ ترو بعضی ها کم رنگ تر. همانند شب و روز، گاها در روشنایی نقش بازی می کردند و گاها در تاریکی.
آن افراد هم اینگونه اند، حالا نیستند و هرکدام از آنها در گوشه ای...

ماهی بگیر از رودهای زندگی، هر روز؛
حتّی بگیر از آب‌های گِل، تو اردک را!

مهم ترین چیز این است که از زندگی خود لذت ببری، شاد باشی و این همه چیزی است که اهمیت دارد

به تعداد شبها
روز وجود دارد
و طول شب و روز هم
در چرخه یک سال مساوی ست!
حتی سعادتمند‌ترین زندگی‌ ها هم
نمی تواند بدون کمی تاریکی سپری شود
و کلمه ی شادی اگـر با اندوه به تعادل نرسد
بی معنی خواهد بود.
پس نگران اندوه و غمت نباش...

چشم‌هایت
شکنجه‌ام می‌کنند
از وقتی آن‌ها را
به دیگری بخشیدی
شلاق نگاهت
نه تنها تنم
که تمام زندگی‌ام را
کبود کرده است

#به_نام_مرد

🕊بشنو از مردی که برای لقمه‌ای نان، جوانی‌اش را در کوره‌های آجرپزی سوزاند و هنوز هم، شب‌ ها، بوی خاکستر می‌دهد.

بشنو از پدری که دست‌ های پینه‌ بسته‌اش، نوازشگر موهای دخترکی است که تمام دنیایش، در خنده‌های او خلاصه می‌شود.

بشنو از عاشقی که در هیاهوی این شهرِ...

ای انسان، در گذر بی‌پایان روز و شب، اندکی درنگ کن. این جهان آینه‌ای‌ست که آن‌چه درون توست، در چهرهٔ زندگی‌ات می‌نمایاند. اگر دل تو آرام گیرد، جهان نیز آرام می‌شود.

به یاد داشته باش: هیچ راهی در این دنیا آسان نیست، اما هر گامی که با صدق و نیت...

چه آرزویی زیباتر از این‌که آسمان روی سرت همیشه روشن باشد
و لبخندت هرگز از چهره‌ات رخت نبندد؟
لحظه‌ای که شادی را در دلم کاشتی،
درخشش کوچکش هنوز ادامه دارد…
لحظه‌ای بس کوچک، اما توانی به اندازه یک عمر.

عاشقانه‌تر بنگریم:
می‌توان
جریان نبض زندگانی را
در دستان پینه‌بسته‌ی پدر
در سینه‌ی صاف مادر
و در نگاه‌های بی‌گناه کودکان شهر
با آبیِ چشمانی عاشقانه
و سبزیِ نگاهی ژرف
به تماشا نشست...