تنها بودن در جمع به بدتر از تنها بودن در تنهای است
خ.نواندیش
خزان ۱۴۰۱...
ولی اگه یه روز .
مثل دوتا پشیمون به هم نگاه کردیم چی ....❤️🩹🥺...
فریاد از تو ،
به که پناه برم ،
وقتی می آیی ،
غم !
حجت اله حبیبی...
به حبسی افتاده ام که می دانم رهایی از آن ممکن نیست......
درد بدنم را شهری برای سکونت می داند و از شهر نمی رود بلکه مدام خانه اش را عوض می کند......
نفرین می کنم آنکه در هنگام تولد من این چنین سرنوشت بر پیشانی نوشت .....
نمی دانستم روزی می رسد که در دامن شب اشک بریزم و با توهمات ذهن بیمارم امید را به خود القا کنم.......
نمی دانستم روزی حالم آنقدر بد می شود که نتوانم آن را وصف کنم.......
