هر چی با تنهاییام آشناتر میشی دیرتر سر میزنی بی وفا تر میشی

هر چی از این روزهای آشنایی میگذره من پریشانتر تو بی اعتناتر میشی من که خورد و خاکشیرم این تویی که هر روز لعنتیه نازنینه بلاتر میشی

عشقه یا نیست و سیگاریست و دودیست کمو بیش میکشی آزاد باشی مبتلا تر میشی داغیه دست کسی آمد و درگیرم کرد آمد و کورم کرد پیرم کرد زیرم کرد

اولین بار خودش خواست که با او باشم آنقدر گفت که چنینم و چنان شیرم کرد مثله یک قلعه که بی برجو نگهبان باشد بر دلم سخت شبیه خون زد و تسخیرم کرد

تا خبردار شد از قصه ی وابستگی ام بر دلم خشم شبی زد و زنجیرم کرد به سرش زد که دلم را بفروشد برود این منو با خود من درگیرم کرد

سنگی از قلبه خودش کند و به پایم گره زد سنگدل رفتو ندانست که زمین گیرم کرد رفتو یک ثانیه هم پیشه خودش فکر نکرد که چه با این دله لامصب پیرم کرد

هر قدم برداشت برای دوری از من بی وفا هر قدم استخوان به استخوان خوردم کرد راهی دیگه نموند برام پیاده شو همین الان اضافه شو توام به دردام

باشه میرم باشه میرم , میرم میشینم سر جام دیگه نمیخوام ببینه کسی تو رو باهام راهی دیگه نموند برام پیاده شو همین الان اضافه شو توام به دردام

باشه میرم باشه میرم , میرم میشینم سر جام دیگه نمیخوام ببینه کسی تو رو باهام

تا که خلوت میکنم با خود صدایم میکند بعد از دنیای خود کم کم جدایم میکند

گوشه گیری انتخاب شخصیه خود ساخته ست من چه اصراری به ترک گوشه گیری میکند ای بمیری لعنتی کشتی ما رو با شعرات اغلب مردم اینجوری دعایم میکنن

احتمالا نسبتی نزدیک دارم با خدا این مردم وقت تنهایی صدایم میکنن گرگمو از دست آهویت فراری میشوم میروم در گوشه ای مشغول زاری میشوم

میسپارم موهای پریشانم به باد های و هوی گریه های بیقراری میشوم میگذارم زیر پا قانون جنگل هر چه باد بیخیاله این همه قانون مداری میشوم

گرگها حق داشتند از جمع خود تردم کنند من به عشقه تو گرگ بی آزاری میشوم ببین ما که عادت کردیم به دیگران عادت نده



Milad Rastad Molaghat Lyric

ZibaMatn.IR