بهت گفتم دوتاییمون ته قصه پر از دردیم تو خندیدی نفهمیدی با هم دیگه چیکار کردیم
نمیدونی چه جورم من زمستونم پر از برفم میدونستم حواست نیست به چشمهای پر از برفم چقدر سخته سوال از من سکوت از تو به هر سمتی سرازیرم نمیدونم کجا میرم منو خونه منو دیوار همش خسته همش سیگار
سکوته شب صدامون شد یه عمر دوری سزامون شد
چه دنیای نفس گیری من آشوبم تو غمگینی اگه جایی منو دیدی تظاهر کن نمیبینی
دوست دارم دوسم داری ولی از هم جدا موندیم دوتاییمون با این قصه دله دنیا رو سوزوندیم چقدر سخته سوال از من سکوت از تو به هر سمتی سرازیرم نمیدونم کجا میرم منو خونه منو دیوار همش خسته همش سیگار