تو که هر لحظه ی از عمرت به پاى مردمت سر شد براى تو چه پایانى به غیر از عشق مقدر شد
همه مردمو این غصه به یکباره سیاهپوش کرد مگه میشه که اشکامونو یک روزى فراموش کرد
دله داغ دیده ی مادر چه فریادى به اوج میزد مگه میشه ندید خون عزیزایى که موج میزد
جوونیتو فدا کردى واسه دلهایى که خون واسه مردونگیت امروز همه ایران مدیونه
تو که قلبت جنسش از عشقه بدونه حد و اندازه آخه عشقه که تو سختى ازت اسطوره میسازه جوونیتو فدا کردى واسه دلهایى که خون واسه مردونگیت امروز همه ایران مدیونه
تو که قلبت جنسش از عشقه بدونه حد و اندازه آخه عشقه که تو سختى ازت اسطوره میسازه
همه مردمو این غصه به یکباره سیاهپوش کرد مگه میشه که اشکامونو یک روزى فراموش کرد
