سخت این است که دشمن سر دارت بزند سخت این است که معشوقه کنارت بزند
هیچ دیدی که کسی آمده باشد از راه بنشیند به دلت دست به غارت بزند هیچ تا حالا شده عقلو دلت را ببرد آتشی بر همه ی دار و ندارت بزند
آه یعنی به یکی جان بدهی اما او پای نامت الکی مهر حقارت بزند شوق یعنی که بخواهی نرود از پیشت درد یعنی که فقط حرف اسارت بزند
عشق یعنی که سرت را فدایش بکنی سوز یعنی که فقط زیر پایت بزند حسرت این است که ویرانه نشینی بشوی ولی او با دگری قصر و امارت بزند
کیش یعنی که برو راه دگر پیدا کن مات یعنی برورد تمام من را بزند واست مهم نبود یکی با اینکه خیلی خسته بود بازم به جرم عاشقی دل به دله تو بسته بود
واست مهم نبود و تو چه ساده دل کندی ازم دروغ میگفتی می مونی خدا رو میخوردی قسم دله بی طاقته من حیف تو که به پای من بسوزی رفتنی باید بره یه روزی
حیفه چشات که به در بدوزی من موندمو چه آه سینه سوزی
من موندمو چه آه سینه سوزی
همه میگن این پسره جنون زده سرش میگذره ولی بیچاره مادرش
اسمت میومد اون دیوونه میشدش صدای زجه هامو یه شهر شنیدش
بزن بزن شاهرگمو بزن من باریدم تو دوراتو بزن لعنت به من که هر شب واست تار زدم کل دردامو تو تنم خار زدم
هر کی میرسه میگه بسپر به خدا , خدا سپردم به خودتا قرصا رو یکی یکی میرم بالا طناب دار جنازمو میکشونه بالا مادرم داد میزد نفرینت میکرد این تن بمیره مادر نفرینش نکن
خنده هاش منو آرومم میکرد با دستای مادرم بسته میشد چشمم دله بی طاقته من حیف تو که به پای من بسوزی رفتنی باید بره یه روزی
حیفه چشات که به در بدوزی من موندمو چه آه سینه سوزی
من موندمو چه آه سینه سوزی دروغ نمیگفتی راست گفتنو بلد نبودی
