چه روزای سختی گذشت از سرت

که چشمات هنوز سجده گاه غمه گذشت و سکوتت پر از غصه شد

کنار اومدی ظاهرا با همه مگه باز دوباره خودش جون بده

به چشمات به دستات که بی جون شده اگه روزی لبخند اومد رو لبت

بدون شاید اینجاست مهمون شده به ظاهر یه لبخند خوش رو لبت

کمی شاید اوضاع رو بهتر کنه چه خوش باوری توی این روزگار

کی انقدر ساده است که باور کنه

تو حتی اگه بغض توو سینتو

بخوای تا ابد اونجا پنهون کنی پریده دیگه برقی نیست توو چشات

چجور درد دوری رو پنهون کنی نمیشه نمیشه نمیشه دروغ

نمیشه همش عینک تیره زد نبودش یه زخم یه زخم عمیق

توو این خاطرات پر از خوب و بد مگه باز دوباره خودش جون بده

به چشمات به دستات که بی جون شده اگه روزی لبخند اومد رو لبت

بدون شاید اینجاست مهمون شده مگه باز دوباره خودش جون بده

به چشمات به دستات که بی جون شده اگه روزی لبخند اومد رو لبت

بدون شاید اینجاست مهمون شده



Amir Khamseh Boghz Lyric

ZibaMatn.IR